L’importanza dell’incarnazione del Figlio di Dio nel “Commentarius in Epistulam ad Romanos” dell’Ambrosiaster

Abstract

Anonim z IV wieku zwany Ambrozjastrem jest jedynym ortodoksyjnym teologiem zachodnim epoki patrystycznej, który skomentował całość Corpus Paulinum. Cała struktura historii zbawienia zajmuje więc w jego teologii kluczowe miejsce. Wcielenie Syna Bożego jest momentem centralnym dziejów zbawienia i Ambrozjaster podkreśla jego osobliwość. Niniejszy artykuł prezentujący myśl Ambrozjastra w wyznaczonej kwestii analizuje odpowiednie fragmenty jego Komentarza do Listu Św. Pawła do Rzymian. W analizie dostrzega się najpierw podkreślaną przez starożytnego Autora prawdę, że Syn Boży był zawsze obecny w historii zbawienia, także Starego Testamentu, moment wcielenia stanowił natomiast punkt kulminacyjny. Artykuł następnie ukazuje przekonanie Ambrozjastra, że Stary Testament jasno przepowiadał wcielenie Chrystusa. Starożytny Anonim widzi zapowiedzi wcielenia w wydarzeniach starotestamentalnych i dokonuje ich analizy opierając się na słowie – kluczu semen, widzi je ponadto w proroctwach i tutaj w swojej analizie opiera się na słowie petra (lapis). Motywem wcielenia jest odkupienie rodzaju ludzkiego. Ambrozjaster jednak stwierdza, że służy ono także manifestacji Boga w historii ludzkości oraz pokonaniu szatana. Ten ostatni element jest mocno podkreślany. Ambrozjaster czyni to, analizując Pawłowe zdanie in similitudinem carnis peccati odnoszące się do kondycji ciała Chrystusa, które stało się udziałem Syna Bożego po wcieleniu. Ten aspekt ukazany jest w końcowej części artykułu.