Does the Pauline Claim to be “in Christ” Represent Uniformity in Christ-followers?

Abstract

Jako apostoł i teolog, Paweł z Tarsu zasługuje na ciągłe odkrywanie. Jego teksty są skomplikowane i wielowymiarowe. Każde spotkanie z nim jest zawsze wyzwaniem i zmusza czytelnika do jego przyjęcia, o ile pragnie się rzeczywiście zgłębić jego myśl teologiczną. Odkąd Paweł stał się przedmiotem moich własnych badań naukowych, jego teksty stawiały mi stale jedno pytanie: Czy po swoim nawróceniu Paweł przestał być członkiem wspólnoty żydowskiej, czy też wciąż czuł się przedstawicielem żydowskiego dziedzictwa? Inaczej rzecz ujmując, chodzi o to, co myślał o sobie samym w czasie po wydarzeniach, jakie miały miejsce w drodze do Damaszku. Najprawdopodobniej najlepszym sposobem rozwiązania tej zagadki jest omówienie skutków jego nawrócenia, choć nikt naprawdę nie wie, co realnie przydarzyło się wtedy Pawłowi. Bez wątpienia jego nawrócenie nie miało charakteru moralnego. Paweł nie poszukiwał nowej drogi etycznej dla swojego życia, więc nie było to nawrócenie w sensie duchowym. Było ono raczej w swej naturze nawróceniem teologicznym, co oznaczało „przewartościowanie, rekonstrukcję systemu wartości”, bo spowodowało ono radykalną zmianę w jego podstawowym systemie aksjologicznym i w jego wierności tradycji.

As an apostle and theologian Paul deserves to be discovered. He is really complex and multifaceted. To deal with him is always a challenge and one has to accept it in order to discover the depth of his theology. Since I started dealing with him professionally I have been haunted by a question: Did Paul cease to be a Jew after his conversion experience or continue to perceive himself as a member of his own Jewish lineage? In other words, how did he think he was after his experience along the Damascus road? Most likely the best way to solve the problem is to discuss the consequences of his conversion experience, even though nobody knows what really happened to Paul along the Damascus road. Certainly it was not a moral conversion. He was not in need of a new ethical way of life, so his conversion was not spiritual. It was rather theological, which implied “a reversal or transvaluation of values”, that led Paul to revisit radically the basic system of values and commitments of his traditions.