Kościół i kultura hip-hopu – od konfrontacji do nawrócenia

Abstract

Nowe sposoby mówienia o realiach wiary wymagają ciągłego pogłębiania refleksji i jednocześnie dbałości o zachowywanie istoty w zmieniających się warunkach zewnętrznych. Popularyzowanie treści biblijnych za pomocą muzyki hip-hopowej staje się coraz częstszą formą ewangelizacji. Takie tendencje mogą prowadzić do kształtowania niestałych postaw, w których wiara staje się jedynie rodzajem chwilowej mody. Tym samym hip-hop rozumiany jako muzyka coraz głębiej zakorzenia się w rzeczywistości wielu młodych ludzi. Prowadzony w sposób umiejętny dialog kultury i wiary stanowi szansę na odbudowanie często pochopnie zaniedbywanej relacji między przestrzenią duchową i świecką.

New ways of talking about the realities of faith require continuous deepening of reflection, taking care of keeping the essence of the changing external circumstances simultaneously. Popularizing the content of the Bible by using hip-hop music is becoming increasingly frequent form of evangelization. Such tendencies may result in shaping inconstant attitudes, in which the faith is becoming merely a kind of fad. Thus, hip-hop understood as music is deeper and deeper rooted in the reality of many young people. Conducted in a skilful way dialogue between culture and faith is a chance to rebuild often rashly neglected relationship between spiritual and secular space.