Logika daru z siebie na miarę św. Józefa według papieża Franciszka

Abstract

Papież Franciszek, ukazując światu piękno zażyłej przyjaźni ze św. Józefem, wydobywa z Ewangelii te jego charakterystyczne cechy, których wspólnym mianownikiem jest logika bezinteresownego daru z siebie. Papież z Argentyny, kładąc akcent bardziej na dar złożony przez św. Józefa niż na jego ofiarę, uwydatnia w pierwszej kolejności niepojęte piękno i wielkość samego Boga, który jest dawcą wszelkiego dobra. Józef z Nazaretu, którego wiara i ufność Bogu prowadzą do całkowitego daru z siebie dla dobra Maryi i Jezusa, jest dla wszystkich chrześcijan wzorem realizacji otrzymanego powołania w całkowitym posłuszeństwie i zawierzeniu Bogu, Dawcy wszelkiego dobra. Poprzez całkowity dar z siebie patriarcha z Nazaretu staje się współpracownikiem Boga w dziele zbawienia, a dla wszystkich chrześcijan paradygmatem ludzkiego ojcostwa przeżywanego w duchu oddania się Bogu całym sercem.

Pope Francis, showing the world the beauty of an intimate friendship with St. Joseph extracts from the Gospel those characteristic features of Joseph whose common denominator is the logic of disinterested self-giving. The Pope from Argentina, putting more emphasis on the gift made by St. Joseph, rather than his sacrifice, emphasizes in the first place the inconceivable beauty and greatness of God himself, who is the giver of all good. Joseph of Nazareth, whose faith and trust in God lead to a total gift of himself for the sake of Maiy and Jesus, is for all Christians an example of fulfilling the vocation received in complete obedience and entrustment to God, the Giver of all good. Through the total gift of himself, the Patriarch of Nazareth becomes God’s collaborator in the work of salvation, and for all Christians a paradigm of human fatherhood lived in the spirit of giving oneself to God with all one’s heart.