Prawo do wychowania chrześcijańskiego w warunkach kultury cyfrowej

Abstract

Współczesny człowiek spotyka się na co dzień z cyfrowością, która oddziałuje na jego życie na konkretnych etapach rozwojowych. Dotyczy to przede wszystkim okresu dzieciństwa i młodości, gdy w sposób naturalny podlega się procesom wychowawczym. Dyrektorium o katechizacji zwraca uwagę, że wpływ ten jest na tyle znaczący, że pozwala mówić o nowej kulturze – zmieniającej język, kształtującej mentalność oraz wprowadzającej nową hierarchię wartości. Istotną cechą nowej kultury jest jej globalny zasięg, ponieważ cyfrowość ze swojej natury przekracza granice państw i kontynentów, a odległości geograficzne tracą dla niej znaczenie. Ustawodawca kościelny, respektując prawo każdego człowieka do osiągnięcia pełnego rozwoju osobowego, deklaruje w kan. 217 KPK/1983 uprawnienie wszystkich wiernych do otrzymania integralnego wychowania chrześcijańskiego. Jest ono ciągłym procesem, który powinien być dostosowany nie tylko do wieku, lecz także do mentalności wiernych, na co znaczący wpływ ma nowa kultura cyfrowa. Artykuł odnosi się do pytania, w jaki sposób zagwarantować prawo do wychowania chrześcijańskiego w warunkach kultury cyfrowej oraz jakie obowiązki wynikają z tego prawa wiernych dla pasterzy Kościoła spełniających wobec nich misję głoszenia Ewangelii w warunkach kultury cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem postulatu humanizacji języka.

Contemporary man encounters digitality on a daily basis, which affects his life at specific stages of development. This applies above all to the period of childhood and youth, when one is naturally subjected to educational processes. The Directory of Catechesis points out that this influence is so significant that it allows us to speak of a new culture, changing language, shaping mentality and introducing a new hierarchy of values. An important feature of the new culture is its global reach, because digitality by its nature crosses the borders of countries and continents, and geographical distances lose their importance for it. The ecclesiastical legislator, while respecting the right of every person to attain full personal development, declares in can. 217 CCL/1983 the right of all the faithful to receive an integral Christian education. It is a continuous process that should be adapted not only to age, but also to the mentality of the faithful, which is significantly influenced by the new digital culture. The article answers the question of how to guarantee the right to Christian education in the conditions of digital culture. What duties ensue from this right of the faithful for the Pastors of the Church who carry out for them the mission of proclaiming the Gospel in the conditions of digital culture, with particular emphasis on the postulate of humanization of language.