Prewencja nadużyć seksualnych wobec małoletnich w kanonicznym polskim prawodawstwie partykularnym

Abstract

Skandale wstrząsające w ostatnim czasie wspólnotą Kościoła katolickiego skłaniają do konkluzji, że skuteczność dzieła głoszenia Słowa Bożego wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na ochronę dzieci i młodzieży przed nadużyciami seksualnymi ze strony duchownych i innych osób podejmujących pracę wychowawczą w strukturach kościelnych. Odpowiedzią na przypadki przestępstw seksualnych jest tworzenie programów prewencyjnych mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobom małoletnim. Zadania tego podjęła się zarówno Konferencja Episkopatu Polski, jak i polskie kościelne osoby prawne w postaci diecezji oraz instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. W ich ramach, w ostatnich pięciu latach, powstały instrukcje mające na celu wdrożenie zasad prewencji. Są one jednak nieliczne i wydaje się, że Kościół w Polsce jest dopiero na początku drogi sytuującej ochronę dzieci i młodzieży w centrum posługi duszpasterskiej.

Scandals that recently shocked the community of the Catholic Church lead to the con#clusion that the effectiveness of the work of proclaiming the Word of God requires special attention to the protection of children and youth against sexual abuse by the clergy and other people undertaking educational work in church structures. The response to this necessity is the creation of prevention programs aimed at ensuring the safety of minors. This task was undertaken both by the Episcopal Conference of Poland as well as church legal persons in the form of dioceses and institutes of consecrated life and society of apostolic life. Within their framework, in the last five years, instructions were created to implement the prevention principles. However, they are few and it seems that the Church in Poland is only at the beginning of the way that places protection of children and youth in the center of pastoral ministry.