Od eklezjologii apologetycznej do strukturalnej wiarygodności Kościoła

Abstract

Niniejszy artykuł przedstawia trzy fazy ewolucji argumentacji za prawdziwością Kościoła. Pierwszy etap obejmuje dowodzenie eklezjologii apologetycznej, które okazało się jednak metodologicznie niewystarczające i w perspektywie Soboru Watykańskiego II wymagało przebudowy. W następnej fazie dokonała tego eklezjologia fundamentalna, która ponadto sformułowała nowe argumenty metodologicznie zgodne z jej przedmiotem. Trzeci etap jest propozycją autora artykułu. Przedstawia on projekt strukturalnej wiarygodności Kościoła. Jej podstawą jest genetyczny i funkcyjny związek Objawienia i Kościoła, a celem przedstawienie całości argumentacji eklezjologicznej za pomocą wymiarów katolickości Kościoła: wysokości, długości, szerokości i głębokości.The article presents three phases in evolution of the argumentation for the credibility of the Church. The first stage includes the apologetic ecclesiology’s arguments. However, they were methodologically inadequate and in the Second Vatican Council's perspective they required reconstruction. At the next stage, it was done by fundamental ecclesiology, which also formulated new arguments that are methodologically consistent with its subject. Third stage is a proposition of the author of the article. He presents a project of the structural credibility of the Church. This argumentation is based on genetic and functional relationship between the Church and the Revelation. The author’s purpose is to present fundamental ecclesiology’s arguments as a whole with the help of the dimensions of the Church’s catholicity: height, length, width, depth.