Pierwszy List św. Jana jako świadectwo teologiczne o historii zbawienia realizującej się w Jezusie Chrystusie

Abstract

Reading the First Epistle of John, one is led to inquire about the nature of the testimony that the author of the letter offers to the Christian community in crisis. Is this a testimony based on an inculcated doctrine or does it originate in the historical experience of the author? This is, in essence, a question regarding the authority of the teaching presented in the letter. The vocabulary employed in the letter, particularly in its prologue, permits us to define the testimony under consideration as a theological testimony. It does not consist of a faithful recalling of memories of past historical events only. Indeed, the author of 1 John does not refer directly to any words or deeds of an earthly Jesus. Rather, the testimony consists in treating the historical facts as a “source of the present time.” This testimony enjoys strong authority because it arises from two sources: from an account of the eye-witness of the paschal life of Jesus Christ and also from reflection upon the existential outcomes of this historical and salvific event in relation to the current needs of the community.

Lektura Pierwszego Listu św. Jana rodzi pytanie o naturę świadectwa, które autor pisma składa wobec wspólnoty chrześcijańskiej przeżywającej wewnętrzny kryzys. Czy jest to świadectwo oparte na wyuczonej doktrynie, czy też wyrasta z doświadczenia historycznego autora? Jest to w gruncie rzeczy pytanie o autorytet prezentowanej nauki. Słownictwo zastosowane zwłaszcza w prologu Listu pozwala określić go jako świadectwo teologiczne. Nie polega ono jedynie na wiernym przywoływaniu z pamięci przeszłych wydarzeń historycznych, gdyż w 1 J autor nie odnosi się wprost do słów i czynów ziemskiego Jezusa. Jest ono raczej traktowaniem zaistniałych faktów jako „źródła teraźniejszości”. Świadectwo to posiada silny autorytet, ponieważ wyrasta z dwóch źródeł: relacji naocznego świadka paschalnego życia Jezusa Chrystusa oraz refleksji nad egzystencjalnymi konsekwencjami tego historiozbawczego wydarzenia w obliczu aktualnych potrzeb wspólnoty.