Der Einfluss sozio-ökonomischer Veränderungen auf das Familienleben

Abstract

The family life – like the whole of man’s existence – is affected by socio-economic conditions. There is an interdependence between the family and socio-economic life. Today attention in modern societies is first and foremost directed at the individual. Therefore the family is no longer supposed to play such an important role of a social institution. Consequently the family is forgotten by economists who are more willing to use the concept of the “resident individual” than the specific concept of the family. Meanwhile it is in the family that one should seek the first strategic source of resources for society, mainly by the reconstruction of society, balancing redistribution, creating human capital, and protection of weak individuals. The family as the basic community needs an appropriate organization of socio-economic life. We mean here especially such an organization of labor that would take into account the needs and the rhythm of family life. In order to properly function and fulfill its mission, the family should be provided with just wages for its labor. In the context of the family life just wages is thought to be such that suffices to establish and maintain one's family and safeguard its future. The family for its development does not need to be cared for from time to time, but its needs permanent solutions in the form of the state's active pro-family policy based on the principle of subsidiarity. The pro-family policy must transcend the concern about the family’s material situation, and tend to protect its subjectivity and identity. It is necessary to make families themselves better aware of their own role of coauthors of the pro-family socio-economic policy.Życie rodzinne – podobnie jak cała egzystencja człowieka – podlega wpływowi zmieniających się warunków społeczno-ekonomicznych. Między rodziną i życiem społeczno-ekonomicznym zachodzi obustronna zależność. Współcześnie w nowoczesnych społeczeństwach uwaga została skierowana przede wszystkim na jednostkę. W związku z tym rodzinie nie przypisuje się już tak ważnej roli instytucji społecznej. Konsekwencją takiego stanowiska jest swoiste zapoznanie rodziny przez ekonomistów, którzy chętniej posługują się pojęciem „jednostki zamieszkałej” niż specyficznym pojęciem rodziny. Tymczasem to w rodzinie należy upatrywać pierwsze strategiczne źródło zasobów dla społeczeństwa, głównie poprzez odtwarzanie społeczeństwa, równoważenie rozdziału dochodów, tworzenie kapitału ludzkiego oraz ochronę jednostek słabych. Rodzina, jako podstawowa społeczność, potrzebuje właściwej organizacji życia społeczno-gospodarczego. Chodzi tu zwłaszcza o taką organizację pracy zawodowej, która uwzględniałaby potrzeby i rytm życia rodziny. Dla właściwego funkcjonowania i wypełnienia swego posłannictwa rodzina powinna mieć zapewnioną sprawiedliwą zapłatę za wykonywaną prace. W kontekście życia rodzinnego za sprawiedliwą zapłatę uważa się taką, która wystarcza na założenie i godziwe utrzymanie rodziny oraz na zabezpieczenie jej przyszłości. Rodzina dla swojego wzrostu nie potrzebuje doraźnej opieki, ale trwałych rozwiązań w postaci aktywnej polityki prorodzinnej państwa, opartej na zasadzie pomocniczości. Polityka prorodzinna musi wykraczać poza troskę o materialną sytuację rodziny, a dążyć do ochrony jej podmiotowości i tożsamości. Konieczne jest, aby same rodziny coraz lepiej uświadamiały sobie własna role współtwórców prorodzinnej polityki społeczno-gospodarczej.