Interpretation of Spiritual Life according to the “imago Dei”

Abstract

Prezentowany artykuł jest owocem refleksji teologicznych nad tematyką życia. Fenomen życia jawi się na wielu płaszczyznach, często jednak do końca nie można go zdefiniować, gdyż jest tajemnicą. Autorka artykułu, opierając się na prawdzie, że człowiek jest jednością biologiczno-psychiczno-duchową, interpretuje te sfery. Podąża za myślą św. Bonawentury i określa je mianem vestigium, umbra oraz imago Dei. Szczegółowej analizie poddaje zagadnienie życia duchowego w kategorii Imago Dei, przez co korzystając z dziedzin pozateologicznych, próbuje odpowiedzieć na nasuwające się pytania: czy tylko w człowieku istnieje otwartość na transcendencję, co znaczy być obrazem Boga i w jaki sposób osiągnąć pełnię życia. Sfera bios, psyche i zoe w osobie ludzkiej wzajemnie się przenikają, lecz to życie duchowe przewyższa poprzednie dwie płaszczyzny, przez co odróżnia człowieka od innych stworzeń oraz nadaje mu wyjątkowy charakter. Bóg w swej dobroci i wolności udziela człowiekowi życia, stwarza go jako istotę wolną i na swój obraz. Jednakże doskonałym Obrazem Ojca jest Jezus Chrystus. We wcieleniu ukazał nam pełnię człowieczeństwa i dzięki naśladowaniu i zjednoczeniu z Chrystusem człowiek może upodabniać się do obrazu Boga, by ostatecznie uzyskać pełnię udziału we wspólnocie z Bogiem Trójjedynym.