Feminizm a postmodernizm. Czy teologia feministyczna ma przyszłość? Zarys problematyki

Abstract

W teoriach feministycznych oraz w postmodernistycznych teoriach dotyczących ludzkiej płciowości i seksualności obserwuje się zjawisko rezygnowania ze ścisłych podziałów płciowych. Rodzi się zatem pytanie: czy feminizm, a tym samym teologia feministyczna, które zakładają ów podział, mają jeszcze rację bytu? Jaka jest wzajemna relacja feminizmu i postmodernizmu odrzucającego jakiekolwiek esencjonalistyczne myślenie? Czy wykluczają się one wzajemnie? Aby zbadać te zagadnienia, w artykule przedstawiono najpierw poglądy autorek, które uznawane są za reprezentantki tzw. feminizmu postmodernistycznego. Następnie przedstawiono poglądy na seksualność reprezentowane przez teorię queer, które wydają się całkowicie realizować postulaty postmodernistyczne. Na końcu podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, na ile feminizm i teologia feministyczna mogą inspirować się myślą postmodernistyczną, nie tracąc przy tym swej tożsamości.

In feminist theories and postmodern theories on human sexuality, we can observe the phenomenon of abandoning strict division of sex. The question therefore arises: is feminism, and thus feminist theology, which establishes this division, still has reason for being? What is the relation between feminism and postmodernism – seen as one rejecting any essentialist thinking? Are they mutually exclusive? In order to explore these issues, the article presents, at first, views of the authors who are known as representatives of postmodern feminism. Subsequently the article delineates views on sexuality presented by queer theory, which seem to achieve thoroughly the postmodern demands. At the end, authors make an attempt to answer, how feminism and feminist theology could be inspired by postmodern thought without losing their identity.