Siedem prorokiń według Talmudu Babilońskiego (Meg. 14a-15a)

Abstract

Prorocy przekazujący ludowi wolę Boga pełnili swoją nadprzyrodzoną misję i mieli realny wpływ na instytucje odpowiadające za funkcjonowanie państwa. Biblia Hebrajska mówi również explicite o powołaniu prorokiń. Tradycja ta została rozwinięta i szczegółowo omówiona w talmudycznym traktacie Megila (14a-15a). Rabini tytuł ten przyznali siedmiu kobietom: Sarze, Miriam, Deborze, Annie, Awigail, Chuldzie i Esterze. Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie oraz omówienie aspektów z ich życia oraz przesłania, które przełożyły się na nadanie im tytułu „prorokini”.

Prophets announced the will of God to the people, fulfilled their supernatural mission and had a real influence on the institutions responsible for the functioning of the state. The Hebrew Bible also speaks explicitly about the calling of prophetesses. This tradition was developed and discussed in detail in the Talmudic tractate Megilla (14a-15a). The rabbis gave this title to seven women: Sarah, Miriam, Deborah, Anna, Awigail, Huldah and Esther. This article aims to present and discuss aspects of their lives and the message that resulted in giving them the title of “prophetess”.