Monk-Rigorist Dimitrii Rostovskii

Abstract

Rostowski zaliczany jest do świętych Kościoła prawosławnego i pamięta się go dzisiaj głównie ze względu na jego monumentalne Żywoty świętych. W swych pismach Rostowski pragnął ograniczyć się do przedstawienia tradycyjnych dogmatów kościoła prawosławnego, nie zamierzając wprowadzać nowych elementów wiary. Jego zdaniem dusza dzieli się na trzy elementy: umysł, serce i wolę, co prowadzi do dyskusji o zależności między wiarą a wiedzą. Rostowski uważał świat za bezwartościowy i nakłaniał wiernych do odwrócenia się od niego, gdyż każdy objaw zainteresowania światem oznacza odwrócenie się od Boga. Wierni powinni płakać dzień i noc nad własnymi grzechami; powinni nawet unikać śmiechu, gdyż zabija on pamięć o śmierci i o sądzie ostatecznym. Podziwianie piękna jest również zabronione. To zainteresowanie śmiercią prowadzi do szczegółowego opisu piekła i nieba. Rostowski uważał, że wszystko w Biblii powinno być traktowane metaforycznie, nawet najzwyklejsze wydarzenia życia codziennego, co prowadziło go czasem do wątpliwej wartości interpretacji. Dużo uwagi poświęcił krytyce schizmatyków, jednakże teologia stanowi niewielki tylko wycinek tej krytyki, większość uwagi poświęcona jest kwestiom rytualnym, takim jak sposób żegnania się, kształt krzyża czy wiek ikon.