La Misericordia de Dios en las enseñanzas del santo padre Juan Pablo II

Abstract

Prawda o Bożym Miłosierdziu stanowi centralny motyw nauczania papieskiego Jana Pawła II. Pojawiła się już w Encyklice o Bożym Miłosierdziu Dives in misericordia (1981) jako klucz do zrozumienia tajemnicy Boga obecnego w świecie mimo wojen, nieszczęść i kataklizmów. Jest kluczem do zrozumienia Boga objawionego w Jezusie Chrystusie i współczesnego człowieka, który nieustannie szuka sensu swojego życia. Szczytem objawienia Miłosierdzia Bożego jest Misterium Paschalne: śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, które otwiera przed człowiekiem możliwość zjednoczenia z Bogiem i dzielenia się miłosierdziem z bliźnim. Jan Paweł II powracał do tematu miłosierdzia, beatyfikując Siostrę Faustynę w 1993 r., w Rzymie i kanonizując ją w roku Wielkiego Jubileuszu, 30 kwietnia 2000. W roku 2000 ustanowił Święto Miłosierdzia dla całego Kościoła w II Niedzielę Wielkanocną i wezwał wszystkich wierzących słowami św. Faustyny, by zwrócili się do Bożego Miłosierdzia i dokonali odrodzenia życia: „Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do Miłosierdzia mojego” (Dz 30). W czasie kanonizacji Jan Paweł II stwierdził, że objawienie Miłosierdzia Bożego światu przez Siostrę Faustynę jest częścią doświadczenia współczesnego człowieka, zagubionego pośród ideologii przełomu XX i XXI w. W tajemnicy miłosierdzia Bóg objawia swoje oblicze światu i ukazuje prawdę o człowieku potrzebującym miłosierdzia i zdolnym do czynienia miłosierdzia. Ostatecznym przypomnieniem światu o Bożym Miłosierdziu jako znaku nadziei było poświęcenie świata Bożemu Miłosierdziu w czasie konsekracji bazyliki Bożego Miłosierdzia 17 sierpnia 2002 r. Wtedy też przypomniał o tym, że z Łagiewnik ma wyjść iskra, która przygotuje świat na powtórne przyjście Zbawiciela (Dz 1732). Zadaniem Kościoła jest ukazywanie światu Miłosierdzia Bożego w sakramentach Eucharystii i pokuty oraz objawianie go poprzez czyny miłosierdzia wobec potrzebujących.