Apostolska natura Kościoła

Abstract

Rzeczywistości Kościoła nie można zrozumieć bez wiary w Trójjedynego Boga. Kościół apostolski (Symbol nicejsko-konstantynopolitański) jest dziełem całej Trójcy Świętej. Jego apostolskość najczęściej jest pojmowana jako apostolskość początku, nauki i sukcesji. Czwarte rozumienie apostolskości opiera się na fakcie, że Kościół „ma charakter posłanniczy w imieniu Chrystusa i całej Trójcy” (Bartnik). Apostolska natura Kościoła odbija w sobie znamię troistości Boga. Kościół jest apostolski w perspektywie teologicznej (związek z Bogiem Ojcem), chrystologicznej i pneumatologicznej. Perspektywa eklezjalna ukazuje apostolską strukturę Kościoła (sukcesja apostolska, Tradycja i Pismo Święte, urząd Piotrowy). Perspektywa eucharystyczna, oparta na prawdzie, że „Kościół żyje dzięki Eucharystii” (EdE, 1) ukazuje, że również Eucharystia jest apostolska w sensie początku, nauki i sukcesji, a także „ma charakter posłanniczy”.

The reality of the Church can not be understood without faith in the Triune God. Apostolic Church (the Niceno-Constantinopolitan Creed) is the work of the whole Trinity. The apostolicity of the Church is most frequently defined as the apostolicity of beginning, of teaching and of succession. The fourth understanding of the apostolicity is based on the fact that the Church „has the character of sent in the name of Christ and the whole Trinity” (Bartnik). The apostolic nature of the Church implies character of the Trinity God’s. The Church is apostolic in theological perspective (the relationship with God the Father), in christological perspective and pneumatological perspective. The ecclesial perspective shows the apostolic structure of the Church (apostolic succession, Tradition and Sacred Scripture, the ministry of Peter). The eucharistie perspective, based on truth that „the Church draws her life from the Eucharist” (EdE, 1), shows that also the Eucharist is apostolic in the sense of beginning, of teaching and of succession and „has the character of sent”.