Wielu teologów (np. św. Bernard z Clairvaux i św. Bonawentura) umieszczało obraz Boży człowieka w jego wolnej woli jako najbardziej boskim przejawie ludzkiej natury. Zjednoczenie ludzkiej woli z wolą Bożą uważano w tradycji duchowej za skuteczny sposób łączności z Panem. Nasza w tym wytrwałość jest naśladowaniem na ziemi Bożej wieczności. W sercu zjednoczonym z Bożą wolą panuje królestwo Boże. Wtedy „Pan przechadza się w nas jak w duchowym Raju, królując nad nami wraz ze swym Chrystusem, który siedzi w nas po prawicy duchowej mocy” (Orygenes). I tak jak ostatnim słowem Jezusa było Tetélestai, „Wykonało się”, tak i my powinniśmy się starać, abyśmy na końcu ziemskiego życia mogli powiedzieć: „Mamy nadzieję, że wypełniliśmy Boży plan dla nas”.
