Jędrzejewski, Sylwester (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2016)
Ubogi z psalmów jest wiernym członkiem ludu Izraela, który znalazł się w stanie jakiegoś zagrożenia. Zagrożenie to może mieć naturę społeczną, polityczną lub religijną. W poczuciu swej bezradności orant kieruje wołanie do Boga, który zawarł z Izraelem przymierze. Pojęcie ubóstwa w psalmach Izraela rozwijało się, przybierając znaczenia coraz bardziej metaforyczne. W Kazaniu na górze Jezus nadaje ubóstwu najwyższą rangę duchową, uznając je za główny przymiot duchowy w przynależności do królestwa: „Błogosławieni ubodzy w duchu”.
