Stwora, Tomasz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)
„Wierzę, ponieważ bardzo dużo wiem i rozumiem”. Charakterystyczną cechą refleksji naukowej prof. Włodzimierza Sedlaka, była tendencja do integracji różnych obszarów twórczej myśli człowieka: filozoficznego namysłu, wiedzy właściwej naukom przyrodniczym oraz refleksji teologicznej. Był przekonany o nieostrych granicach między nauką a metafizyką. W metodzie metafizycznej ważną rolę odgrywa po pierwsze intuicja (genialny błysk myśli), po drugie twórcza wyobraźnia. Badacz-wizjoner musiał znać się na osiągniętej już wiedzy, lecz pozostawać w otwartości na wszystko, co niewiadome, nie do końca wyjaśnione. Dla Sedlaka wszystko, co nie jest do końca poznane jest mistyką. Zatem uczony powinien dokonywać syntezy głębokiej osobistej wiary i ogromnej wiedzy.
