Liturgia Sacra, 2022, R. 28, nr 2 (60)

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Pierwsze wydania mszału w języku polskim
Nowak, Jacek (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2022)
Opracowanie Pierwsze wydania mszału w języku polskim rozpoczyna się od zarysowania kontekstu związanego z ruchem liturgicznym, na podstawie którego pojawiło się pierwsze wydanie Mszału rzymskiego dla użytku wiernych w 1874 r. Dalej jest mowa o stopniowym wprowadzaniu języka polskiego do liturgii, zaczynając od 1961 r. Ten etap kończy się wydaniem Mszału rzymskiego łacińsko-polskiego (Paris 1968) w formie ołtarzowej. Ta księga była oparta na mszale potrydenckim, z którego pochodziły części zmienne, natomiast części stałe zawierały już zmiany dokonane po Soborze Watykańskim II. W 1970 r. ukazał się już Mszał Pawła VI w odnowionej formie. Drugie wydanie tej księgi pojawiło się w 1975 r. Ta edycja stała się podstawą do opracowania Mszału rzymskiego dla diecezji polskich (Poznań 1986). W międzyczasie został wydany mszał studyjny w 1979 r. Przy omawianiu zagadnień teologiczno-lingwistycznych są pokazane dyskusje dotyczące: długich zakończeń modlitw, Communicantes, per ipsum oraz „Panie, nie jestem godzien”. Opracowanie przedstawia również kwestie wydawnicze związane z mszałem ołtarzowym z 1986 r. Ukazuje także przygotowania i druk samego mszału. Ostatnim tematem jest wydanie drugie poszerzone z 2009 r. i argumentacja przemawiająca za tą edycją.