Kultura-Media-Teologia, 2016, nr 26

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Głębokie szczeliny doczesności. Andrzej Stasiuk wobec śmierci
Krakowiak, Małgorzata (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)
Andrzej Stasiuk należy do autorów zainteresowanych problematyką śmierci. Oscyluje w swoich tekstach pomiędzy fascynacją i bezradnością wobec niej. Eksplorowanie tematu śmierci wpisuje się w szerszy kontekst – pragnienie doświadczenia całości bytu. Stasiuk werbalizuje te zainteresowania dwutorowo: w prozie osobistej i w fikcjonalnych zapośredniczeniach. W nieoczekiwanych epizodach epifanijnych (np. opis wychodka z Dukli) rysuje się „podprogowa” świadomość transcendencji. Bardzo często uwidacznia się żądanie naiwnej empirii. Bohaterowie Stasiuka poprzez obserwacje, podglądanie i eksperymentowanie dążą do reifikacji śmierci, podlegających jej istot i samego człowieka. Nie uzyskują jednak odpowiedzi na pytania ani o istotę śmierci, ani o „drugą stronę”, ponieważ popełniają błąd logiczny u podstaw którego tkwi negacja transcendencji, której nie będzie we fragmentach odautorskich, albowiem pisarz deklaruje się jako „natura religijna”. Bohaterowie Stasiuka (i on sam) zaglądają w głębokie szczeliny doczesności, by poczuć „zapach Boga” (R. Przybylski, Et in Arkadia ego). Wiedzą (z kultury), że powinien być tam wyczuwalny, ale nie są zdolni go odczuć.