Communio, 2011, R. 31, nr 3 (175)

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Żydzi – szczególnie umiłowani i starsi bracia chrześcijan
Ignatowski, Grzegorz (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)
Oficjalny dialog katolicko-żydowski rozpoczął się po uchwaleniu przez Sobór Watykański II Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate. Jednym z najważniejszych wydarzeń w procesie wzajemnego pojednania była wizyta Jana Pawła II w rzymskiej Synagodze Większej, 13 kwietnia 1986 roku. W latach późniejszych papież, powracając kilkakrotnie do swojego przemówienia z rzymskiej synagogi, określał Żydów jako szczególnie umiłowanych i starszych braci chrześcijan. Motyw braterstwa powracał w wielu innych wypowiedziach Jana Pawła II, który nazywał ich „czcigodnymi braćmi”, „pobratymcami”, „drogimi braćmi”, „zbratanymi wyznawcami Boga”, „braćmi i siostrami w Panu”, „naszymi braćmi”, „prawdziwymi braćmi”, „braćmi w wierze” Nieodwracalne zaangażowanie na rzecz wzajemnego dialogu podkreślił w swoim przemówieniu Benedykt XVI w rzymskiej Synagodze Większej, 17 stycznia 2010 r. Obecny papież preferuje określenie „ojcowie w wierze” Istniejące trudności w przedstawieniu teologicznych relacji między Kościołem a Synagogą po przyjściu Jezusa Chrystusa nie powinny przeszkadzać chrześcijanom i narodowi żydowskiemu w poszukiwaniu prawdziwego i szczerego braterstwa oraz współpracy w kwestiach społecznych i etycznych.