Communio, 2011, R. 31, nr 3 (175)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/18450
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Narodziny chrześcijaństwa w judaizmieKlinkowski, Jan (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Cultural changes, as well as confrontation with polytheism of The Greeks and Romans, caused numerous ways of interpreting the Torah within the Jewish society living in the times before and after Christ. The Pharisees were attempting to adjust the Torah to everyday life by introducing more and more meticulous regulation The Sadducees were trying to concentrate on a literal interpretation of the Torah as well as on asking for God’s mercy through liturgy at the Jerusalem Temple. The Essenes were attempting to read God’s will by meditating on the religious writings. The Zealots tried to purify the Holy Land from the influence of pagan culture and religion, so that it would hasten the coming of the Messiah. The Herodians believed that they could reconcile Roman cooperation with a religion based on the Torah. These were the conditions in which Christianity was bom, saying that Jesus was the Messiah they expected The Son of God. This conflict was unavoidable, none of the trends of Judaism accepted the proclamation of Jesus’ godliness. The paths of Judaism and Christianity were becoming divergent. In the year 49A.D, on the Apostle’s meeting in Jerusalem, the Christian community opened up for pagans, rejecting the need to be circumcised and to abide by the rules of ritual chastity. In the 80s A.D, during the Council of Jamnia, the official Judaism circle excluded Christians from the synagogue community, and hereby, out of a pluralist Judaism, comes the religion of Christianity.Pozycja Tajemnica IzraelaFessard, Gaston (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)W przytoczonym wywiadzie Gaston Fessard (1897-1978) koncentruje niemal wszystkie aspekty swojej refleksji jako filozof, prawnik i teolog katolicki nad paradoksem tajemnicy Izraela w stosunku do Kościoła Chrystusowego i do losu wszystkich narodów ludzkości. Fessard w oparciu o św. Pawła posługuje się „dialektyką poganina i Żyda”, których syntezą jest chrześcijanin. Synteza Fessarda pozwala się zorientować z pewnością i jasnością w większości kwestii i stanowisk podjętych w tych tematach przez Stolicę Apostolską w latach 1981-2009.Pozycja Oryginalność wiary chrześcijańskiejGóralczyk, Paweł (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Temat artykułu brzmi: Oryginalność wiary chrześcijańskiej. Autor akcentuje, że wielu wierzących przestało dzisiaj dostrzegać oryginalność i użyteczność wiary chrześcijańskiej. W tej sytuacji jedni chronią się w tradycjonalizmie, który izoluje ich od świata, inni zaś podają w wątpliwość wszystkie racje, które skłaniają ich do życia zaangażowanego w świecie i Kościele. Stąd ważne jest pytanie, co znaczy być chrześcijaninem dzisiaj i jak dawać świadectwo Chrystusowi?Pozycja Żydzi – szczególnie umiłowani i starsi bracia chrześcijanIgnatowski, Grzegorz (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Oficjalny dialog katolicko-żydowski rozpoczął się po uchwaleniu przez Sobór Watykański II Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate. Jednym z najważniejszych wydarzeń w procesie wzajemnego pojednania była wizyta Jana Pawła II w rzymskiej Synagodze Większej, 13 kwietnia 1986 roku. W latach późniejszych papież, powracając kilkakrotnie do swojego przemówienia z rzymskiej synagogi, określał Żydów jako szczególnie umiłowanych i starszych braci chrześcijan. Motyw braterstwa powracał w wielu innych wypowiedziach Jana Pawła II, który nazywał ich „czcigodnymi braćmi”, „pobratymcami”, „drogimi braćmi”, „zbratanymi wyznawcami Boga”, „braćmi i siostrami w Panu”, „naszymi braćmi”, „prawdziwymi braćmi”, „braćmi w wierze” Nieodwracalne zaangażowanie na rzecz wzajemnego dialogu podkreślił w swoim przemówieniu Benedykt XVI w rzymskiej Synagodze Większej, 17 stycznia 2010 r. Obecny papież preferuje określenie „ojcowie w wierze” Istniejące trudności w przedstawieniu teologicznych relacji między Kościołem a Synagogą po przyjściu Jezusa Chrystusa nie powinny przeszkadzać chrześcijanom i narodowi żydowskiemu w poszukiwaniu prawdziwego i szczerego braterstwa oraz współpracy w kwestiach społecznych i etycznych.Pozycja Żydowskie źródła liturgii chrześcijańskiejDecyk, Jan (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Inspiracją do napisania artykułu stała się książka Benedykta XVI Jezus z Nazaretu, której Autor wskazuje na naturalne i ludzkie podstawy kultu chrześcijańskiej wiary, nie pomijając oczywiście Bożej inicjatywy. Spośród świąt praktykowanych w czasach Starego Testamentu szczególnie dwa znalazły odzwierciedlenie w chrześcijańskim kalendarzu liturgicznym. Pierwszym z nich jest Pascha, świętowana przez żydów na pamiątkę wyjścia z niewoli egipskiej, dla chrześcijan stała się obchodem Zmartwychwstania Cłuystusa. Pascha – zarówno praktykowana przez żydów, jak i przeżywana w chrześcijaństwie – oznacza przejście ze stanu niewoli dowolności, ze stanu niemożliwości trwania w Bogu do odnowionej przyjaźni. Druga data z kalendarza żydowskiego, która została przyjęta przez chrześcijaństwo, to Szawuot – Święto Tygodni, obchodzone w siódmym tygodniu po święcie Paschy. Siedem tygodni po siedem dni uznawano za znak pełni. Święto Szawuot wyrażało zatem pełnię w stosunku do Paschy. Dzień Pięćdziesiątnicy dla chrześcijan stanowi dopełnienie Tajemnicy Paschalnej Chrystusa. Duch Święty zbiera i jednoczy rozproszonych dzięki pojednaniu dokonanemu w Misterium Paschalnym Chrystusa, który udziela swojego Ducha w celu budowania jedności i uświęcenia świata. Treść artykułu zwraca też uwagę na znaki, gesty, postawy ludzkiej egzystencji, które uzewnętrzniają się w kulcie sprawowanym tak przez żydów, jak i przez chrześcijan. Człowiek żyjący w swojej epoce, w konkretnej kulturze, podlegający uwarunkowaniom czasu, sprawuje kult w jakiś sposób uzależniony od tych uwarunkowań. Jednocześnie powołany jest do udziału w nadzwyczajnych, zbawczych wydarzeniach, wykraczających poza czas. I to powołanie stanowi płaszczyznę, która umożliwia dostrzeżenie wspólnych znaków, głęboko ze sobą spokrewnionych religii, jakimi są chrześcijaństwo i judaizm.Pozycja Tajemnica wybrania IzraelaParchem, Marek (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)The idea of God’s election of Israel is one of the most important themes of the Old Testament. The word bāchar („to elect”) has become a technical term in the biblical theology for ,,election”.The concept of Israel’s election is present in a comprehensive theological formulation in Deuteronomy and Deutero-Isaiah. The idea of election, however, is ancient. „Election” refers to a historical action of God. This activity of God’s election is present in several spheres, namely, the exodus, the patriarchs (esp. Abraham), the kings (Saul, David and his dynasty), Jerusalem and the priesthood. In the Old Testament the election of Israel is always the action of God, of his grace, and contains a mission for the chosen nation. God’s election of Israel is manifested in the people’s distinctive identity as well as God’s deeds. Israel became the people of God through his election. Hence, Israel’s unique status entails the obligation to obey God’s will. This will is enunciated in the laws and commandments which are delivered to the people.Pozycja Tajemnica Izraela otwarta na tajemnicę KościołaKrajewski, Stanisław (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Przymierze między Bogiem a Izraelem to podstawa judaizmu. Wedle współczesnego teologa żydowskiego Irvinga Greenberga możliwe jest afirmowanie z perspektywy judaizmu pluralizmu przymierzy. Taki krok umożliwia głęboki dialog międzyreligijny, uznanie związku tajemnicy Izraela i tajemnicy Kościoła. Jednak problemy pozostają. Na przykład czy jest możliwe, by potencjalnemu konwertycie, który jest Żydem, przypomniano – w kościele! – aktualne kościelne nauczanie o nigdy nieodwołanym Przymierzu Stwórcy z Żydami?Pozycja Żydzi i chrześcijanie, jeden (jedyny) lud BożyKasper, Walter (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Autor szkicuje dzieje dialogu judeo-chrześcijańskiego wychodząc od sytuacji Kościoła pierwszego wieku. Czyni rozróżnienie między antyjudaizmem na bazie teologicznej a zbrodniczym antysemityzmem, który osiągnął swoje apogeum w zbrodni holokaustu, choć przyznaje, iż wieki chrześcijańskiego antyjudaizmu teologicznego miały w tym swój udział, przez wzmacnianie antypatii wobec Żydów. Zwraca uwagę iż przełomowym dla dialogu okazał się czas po 1945 r., szczególnie zaś obrady Soboru Watykańskiego II i deklaracja Nostra Aetate. Dwa punkty są szczególnie ważne w tej nowatorskiej deklaracji. Pierwszym jest rozpoznanie korzeni i żydowskiego dziedzictwa w chrześcijaństwie, a drugi to potępienie antysemityzmu. Odwołuje się przy tym wielokrotnie do faktu wizyty zarówno Jana Pawła II jak i Benedykta XVI w synagodze rzymskiej i do słów, jakie wówczas padły. Kolejnym krokiem milowym było powołanie do istnienia Komisji ds. relacji religijnych z Żydami, która poprzez Międzynarodowy Komitet Łączności Katolicko-Żydowskiej (ILC), prowadzi regularny dialog z Międzynarodowym Komitetem Żydowskim do spraw Konsultacji Międzyreligijnych (IJCIC), który łączy wiele instytucji żydowskich. Opublikowała ona ważne dokumenty dotyczące Nostra Aetate. Absolutnym priorytetem tych narodowych i międzynarodowych dialogów było stawienie czoła przeszłości i odbudowanie zaufania. Następnie przedstawia tzw. kwestie krzyżowe, takie jak uznawanie przez chrześcijan Jezusa jako Chrystusa (to znaczy Mesjasza) i Syna Bożego, co wprost wiąże się z interpretacją trynitarną monoteizmu biblijnego, albo uniwersalność Jego roli Zbawiciela. Wskazuje na kilka istotnych kwestii we wzajemnym odniesieniu, takich jak fakt, iż w przeszłości Izrael traktowany bywał często jako naród przeklęty, odrzucony przez Boga. Od czasu Nostra Aetate idea ta nie jest przyjmowana. Odwołując się do Listu św. Pawła (zob. Rz 9-11) stwierdza, że judaizm i chrześcijaństwo potrzebują się wzajemnie i jedno od drugiego zatem zależą. Porusza kwestię misji nawracania Żydów, konkludując iż „mesjańskie oczekiwanie Żydów nie jest daremne”; na końcu czasów, Żydzi i chrześcijanie rozpoznają „Tego, który miał przyjść, eschatologicznego Mesjasza”, zaś wspólne dziedzictwo Żydów i chrześcijan wzywa ich do dawania wspólnego świadectwa jedynemu Bogu i Jego przykazaniom i to jest właśnie kierunek, którym winniśmy podążać.Pozycja Artur Górecki, Mariawici i mariawityzm – narodziny i pierwsze lata istnienia, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2011.Seweryniak, Henryk (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Pozycja Ks. Ignacy Bokwa, Teologia w warunkach nowoczesności i ponowoczesności, Sandomierz 2010.Kulisz, Józef (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)UKSW WarszawaPozycja „Dlaczego milczałeś?”. Niemiecki papież w AuschwitzTück, Jan-Heiner (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Pozycja Wspomnienia o ks. Lucjanie Balterze SACKorycki, Jan (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Pozycja Ks. Andrzej Michalik, Zrozumieć chrześcijaństwo. Istota chrześcijaństwa według Josepha Ratzingera, Wydawnictwo Byblos, Tarnów 2008.Seweryniak, Henryk (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Pozycja Dorota Morończyk, „Do not resuscitate”, czyli kiedy można odstąpić od reanimacji? Kraków 2011. Wyd. Św. Stanisława BM.Reroń, Tadeusz (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Pozycja Le mystère d’Israël. Èbauche de la réflexion de J. MaritainGrandi, Giovanni (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Jacques Maritain pozostawił po sobie wielkie bogactwo tekstów, dotyczących analizy czasów i wydarzeń XX wieku. W wielu z nich porusza zagadnienia, które bezpośrednio odnoszą się do narodu żydowskiego. Tragiczne wydarzenia, które w najnowszej historii spotkały ten naród, dotknęły go osobiście, gdyż żona jego, Reissa, pochodziła z rodziny żydowskiej i już na początku okupacji nazistowskiej doświadczył okrucieństw prześladowania Izraelitów. Analizując jego różne teksty można dojść do wniosku, że dla Maritaina podstawą uznania Izraela za swoiste misterium były tragiczne wydarzenia, które się wypełniły w tym narodzie. Wydarzenia te, które jak cierń wbiły się w egzystencję i historię Narodu wybranego, pozwalają mu stawiać pytania dotyczące obecności Absolutu w ludzkim świecie. Uważna lektura i analiza jego wybranych tekstów pozwala stawić czoło współczesnemu antysemityzmowi i ukazać jego absurdalność.Pozycja Odnajdywanie zagubionego braterstwa. Obecny stan dialogu katolicko-żydowskiego w PolsceNosowski, Zbigniew (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Czy Polska jest dobrym miejscem dla dialogu katolicko-żydowskiego? Jaki jest obecny stan tego dialogu w naszym kraju? Autor, wiceprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, przedstawia wybrane inicjatywy z zakresu: dialogu życia, dialogu czynów, dialogu teologicznego i dialogu doświadczenia religijnego. Stawia tezę, że odnajdywanie zagubionego braterstwa musi być obecnie trudne, skoro bracia tak długo byli do siebie nawzajem nastawiani nieufnie.Pozycja „Kto was dotyka, dotyka źrenicy Jego oka” (Za 2,12)Węgrzyniak, Wojciech (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)Artykuł jest próbą jest analizy egzegetyczno-teologicznej Za 2,12 ze szczególnym uwzględnieniem zdania „Kto was dotyka, dotyka jego oka”. Krytyka tekstualna m. in. nie pozwoliła ustalić z całą pewnością preferencji lekcji „mego oka” nad, jego okiem” Próba syntaktycznej analizy zakończyła się dwoma paralelnymi interpretacjami Za 2,11-14. Analiza semantyczna pojęcia הבב ukazała argumenty za rozumieniem terminu zarówno jako „źrenica” jak i „małe dziecko” Interpretacja omawianego zdania w kontekście historyczno-literackim wskazała na jego centralną i kluczową rolę w Za 2,10-17. Próba aktualizacji zakończyła się tezą, iż zakres znaczeniowy „was” został rozszerzony na każdego uciskanego i potrzebującego wyzwolenia człowieka. Każdy uciśniony człowiek jest źrenicą oka Boga. Zadaniem zarówno Żydów jak i chrześcijan jest przypominanie słowa objawionego prorokowi Zachariaszowi ponad 2500 lat temu.Pozycja Angelo Amato, Maria la Theotokos. Conoscenza ed esperienza, LEV, Città del Vaticano 2011.Rychlicki, Czesław (Wydawnictwo Pallottinum, 2011)