Napiórkowski, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2010)
Niniejszy artykuł pomyślany jest jako postulat i przyczynek do konstrukcji eklezjologii integralnej. W okresie posoborowym nauka o Kościele była uprawiana zarówno w obszarze apologetyki, jak dogmatyki i teologii fundamentalnej. Wydaje się, że aktualne sprowadzenie eklezjologii jedynie do przestrzeni teologii fundamentalnej wywołało z jednej strony poszerzenie jej zakresu metodologicznego i merytorycznego, a z drugiej jednak spowodowało jej zawężenie. Stąd pojawiła się potrzeba odzyskania utraconych aspektów nauki o Kościele, jakie były wcześniej prezentowane w traktacie apologetycznym i dogmatycznym. Ważną kwestią jest tutaj wypracowanie nowej metodologii, aby eklezjologię integralną uprawiać w sposób kompetentny i odpowiedzialny.
