Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 2010, T. 30

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/18120

Przeglądaj

Przeglądaj Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 2010, T. 30 wg Autor "Celary, Ireneusz"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Die christliche Familie als Ort des Evangelisationswerkes der Übermittlung des Glaubens an die junge Generation
    Celary, Ireneusz (Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego, 2010)
    Do podstawowych zadań Kościoła w XXI w. należy ewangelizacja młodzieży, żyjącej w kulturze chrześcijańskiej, ale ogarniętej, bardziej niż inne grupy społeczne, duchem racjonalizmu, laicyzacji, konformizmu życiowego, który wygasza u niej ducha Ewangelii. Młodzież w wielu krajach stanowi dzisiaj ponad połowę ludzkości. Jest to w stosunku do ludzkości całego świata wielka siła społeczna i jednocześnie dla współczesnego Kościoła wielkie wyzwanie do ewangelizacji. Mówiąc o ewangelizacji młodzieży, papież Jan Paweł II podkreślał przy tym często wielkie znaczenie rodziny chrześcijańskiej jako podstawowego podmiotu wychowania młodego pokolenia oraz przekazu wiary (por. CT 68). Rodzice powinni być dla młodego pokolenia nie tylko nauczycielami, przekazującymi wiedzę o życiu, ale także mistrzami, w sposób umiejętny wdrażającymi ich w prawidłowe osiąganie dojrzałości osobowej. Przekazując bowiem swym dorastającym dzieciom wiedzę o Bogu, formują ich wyobrażenia o Nim i w ten sposób stają się pierwszymi oraz najważniejszymi formatorami ich osobowości (zdaniem wielu psychologów) we wszystkich wymiarach (naturalnym i nadprzyrodzonym). Za sprawą rodziców katolickich winna też dokonywać się ich pierwsza ewangelizacja oraz inicjacja do życia chrześcijańskiego. W Katechizmie Kościoła katolickiego czytamy, że w „sanktuarium domowym” powinno być również „praktykowane kapłaństwo chrzcielne ojca rodziny, matki, dzieci i wszystkich członków wspólnoty rodzinnej” (KKK 1657). Ich sakrament małżeństwa, będąc pierwotnym oraz właściwym środkiem uświęcenia rodziny, inicjować winien również jej akty uwielbienia Boga, dziękczynienia oraz prośby. Powinno się to dokonywać zwłaszcza poprzez formację liturgiczną podejmowaną przez rodziców wobec swoich dorastających dzieci. Młodzi ludzie powinni wraz ze swymi rodzicami uczestniczyć przede wszystkim wspólnie w Eucharystii, w sakramencie pokuty i innych sakramentach, wspólnie też modlić się, świętować w sposób chrześcijański niedzielę oraz inne uroczystości kościelne. W dziele ewangelizacyjnym w rodzinie nie wolno również zapomnieć o katechezie rodzinnej, prowadzonej zgodnie z wymaganiami pedagogiki chrześcijańskiej, która staje się dzisiaj niezmiernie ważnym oraz nieodzownym czynnikiem w posłudze doskonalenia młodego pokolenia. Współcześni rodzice nierzadko zadają sobie bowiem pytanie: Jak wychowywać swoje dzieci, aby później w wieku młodzieńczym zdążały we właściwym kierunku, aby były samodzielne, szczęśliwe i umiały dawać szczęście innym? Jakże wielu z nich zaczyna wątpić w to, czy w dzisiejszym świecie jest jeszcze możliwe wychowanie, czy możliwe jest przekazywanie wartości moralnych i duchowych młodemu pokoleniu, w sytuacji, gdy tak wielu ludzi dookoła nas całkowicie się ich wyzbyło. W odpowiedzi na te pytania rodzice nie mogą jednak stracić wiary w celowość ich wychowania. Utrata bowiem wiary sprawia najczęściej, że rodzice zrzucają z siebie odpowiedzialność i obowiązek wychowania, w rezultacie czego młodzi ludzie są często tego wychowania zupełnie pozbawieni. Przedstawione w niniejszym artykule propozycje teologicznopastoralne powinny pomóc rodzicom w poszukiwaniu optymalnych rozwiązań, w podejmowanych przez nich ważnych decyzjach wychowawczych w „domowym Kościele”. Skupiają się one przede wszystkim na posłudze religijnej rodziny względem młodego pokolenia, niemniej nie mogą być one oderwane od całego procesu wychowawczego. Nie ma bowiem prawdziwego wychowania bez wychowania także religijnego.