Verbum Vitae

Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20932

Przeglądaj

Przeglądaj Verbum Vitae wg Autor "Barth, Grzegorz"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Czas w teologii. Myśląc z Josephem Ratzingerem
    Barth, Grzegorz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2020)
    Czas jest podstawowym orzecznikiem egzystencji człowieka. Pytanie o czas jest nierozłącznie związane z pytaniem o Boga, a w konsekwencji o ludzką decyzję i wolę. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia czasu w teologii, a także pokazanie momentów, w których to pytanie się pojawia. Inspiracją w tych poszukiwaniach jest myśl Josepha Ratzingera, który czas wiąże z rozumieniem wieczności, a także ludzkiej egzystencji. Podjęte zostaną cztery zagadnienia: 1. Znaczenie czasu w teologii w ogóle; 2. Główne wektory Ratzingera koncepcji czasu; 3. Związek czasu i wieczności; 4. Czasowość a wolność człowieka. Badania będą się opierały na źródłowych tekstach Ratzingera, ich analizie oraz próbie wydobycia linii przewodniej w jego rozumieniu czasu: relacja do wieczności, dialogiczna koncepcji nieśmiertelności, a także koncepcje exitus i reditus. Wynikiem badań jest wskazanie na ścisły związek czasu i wieczności, który realizuje się w Chrystusie i na Jego wzór w każdym człowieku.
  • Miniatura
    Pozycja
    Intellectus spei: Hope as Trusting in the Uncertain. Thinking with Pope Francis’s Spes non Confundit
    Barth, Grzegorz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2025)
    This article explores intellectus spei ‒ understanding hope as a rational and existential virtue of openness ‒ situated at the intersection of philosophy, theology, and ethics. Drawing on thinkers such as Paul Ricoeur, Martha C. Nussbaum, Richard Kearney, and Karl Rahner, the author presents hope not as emotional optimism or probabilistic expectation but as a form of rationality grounded in trust and imaginative engagement with the unknown. In response to global uncertainty and technological determinism, this article interprets Pope Francis’s Spes non confundit as a call to reclaim hope as an act of trust, not prediction. This article moves from a phenomenology of hope in uncertainty (Section 2), through its ontological and theological dimensions (Section 3), toward its transformative role in forgiveness and mercy (Section 4). Section 5 critiques the distortions of hope under materialism and nihilism, while Section 6 turns to the eschatological horizon, where hope finds fulfillment in divine justice and eternal life. The article’s conclusion presents Christian hope as a form of life and a “wisdom of uncertainty” ‒ an existential stance that neither escapes reality nor succumbs to it but transforms it through trust in God’s unseen promise. Intellectus spei thus emerges as a structural shift in thought: from closure to openness, from the calculable to the creative, and from resignation to responsibility.
  • Miniatura
    Pozycja
    Miłość Boga w ujęciu J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Barth, Grzegorz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2013)
    The article presents the subject of God’s love in J. Ratzinger/Benedict XVI’s interpretation. The theme of God’s love, according to Ratzinger, is not to be reduced to one of the many theological issues to be discussed. Pope puts the love of God at the center of the Christian life as a principle and interpretative key. It is no coincidence that the first encyclical Deus caritas est, inaugurating his pontificate, begins with the words which are the profession of faith in the name of God who is Love. This agapetological feature of the Papal reflection sets the frame of his theology and points at the sphere where it reaches its essence and consummation. The subject of God’s love is discussed in two parts of the article: the first one consists of the analysis of the three terms: eros, agape and caritas, which are the three aspects of love. The philosophical and biblical analysis of these expressions made by Benedict XVI allows him to extract the essence of divine love. In the second part of the present article, the three moments reflecting the whole dynamics of love in the teaching of the Pope will be discussed: the source of love in the Triune God (1), the concretization and the fullest revelation of love in the person and work of Jesus Christ (2), and the relationship between the love of God and the love of man (3). The latter ultimately becomes a human response based on the primacy of God’s love, and turns into a divine-human love.