Kulpaczyński, Stanisław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)
Celem dobrego wychowania jest doprowadzanie do samowychowania. Wychowanie autorytatywne ma się przekształcać w samowychowanie, wtedy rola wychowawcy maleje i staje się on raczej doradcą i przyjacielem. Samowychowanie rozpoczyna się już u małego dziecka („ja sam”). Katecheza ma rozwijać wiarę i odpowiedzialne życie chrześcijańskie, pełniąc funkcję: nauczania, wychowania i wtajemniczania (mistagogia). Odpowiednio zorganizowana katecheza przez określanie celów, diagnozę (samoocenę), prognozę, dobór zadań i sposobu ich realizacji pomaga w samowychowaniu. Przechodzenie od wychowania do samowychowania wymaga umiejętności aktywizowania jednostki i grupy podczas katechezy. Dopuszczanie uczniów do współtworzenia katechezy, ich udział w procesach oceniania oraz wykorzystanie zadań domowych wspomagają samowychowanie. Teologicznym motywem samowychowania są słowa Chrystusa: ..Bądźcie więc wy doskonali jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5,48).
