Wejman, Henryk (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
Siostra Faustyna i Jan Paweł II wiarę postrzegają w kategorii postawy. Jej istoty upatrują w bezwarunkowym poddaniu się człowieka Bogu, który w Jezusie Chrystusie mocą Ducha Świętego odsłonił swoje miłosierdzie. Według nich postawa wiary jest niczym innym jak bezgranicznym zdaniem się człowieka na Boga. Będąc aktem człowieka, podlega rozwojowi. Jej wzrostowi najbardziej służy – według nich – modlitwa. Im częściej człowiek będzie ją praktykował, tym głębiej zacznie – uważają siostra Faustyna i Jan Paweł II – wierzyć Bogu. To właśnie modlitwa wzmaga postawę wiary człowieka. Postawa wiary nie może nie wpływać – według nich – na społeczne zaangażowanie człowieka, bowiem wiara rozbudza wrażliwość na potrzeby innych. Im głębiej człowiek wierzy, tym bardziej staje się otwarty na potrzeby bliźnich.
