Colloquia Theologica Ottoniana, 2013, nr 2

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/553

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia

Teraz wyświetlane 1 - 14 z 14
  • Miniatura
    Pozycja
    Postawa wiary w świetle Dzienniczka św. Faustyny i encykliki Dives in Misericordia bł. Jana Pawła II
    Wejman, Henryk (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Siostra Faustyna i Jan Paweł II wiarę postrzegają w kategorii postawy. Jej istoty upatrują w bezwarunkowym poddaniu się człowieka Bogu, który w Jezusie Chrystusie mocą Ducha Świętego odsłonił swoje miłosierdzie. Według nich postawa wiary jest niczym innym jak bezgranicznym zdaniem się człowieka na Boga. Będąc aktem człowieka, podlega rozwojowi. Jej wzrostowi najbardziej służy – według nich – modlitwa. Im częściej człowiek będzie ją praktykował, tym głębiej zacznie – uważają siostra Faustyna i Jan Paweł II – wierzyć Bogu. To właśnie modlitwa wzmaga postawę wiary człowieka. Postawa wiary nie może nie wpływać – według nich – na społeczne zaangażowanie człowieka, bowiem wiara rozbudza wrażliwość na potrzeby innych. Im głębiej człowiek wierzy, tym bardziej staje się otwarty na potrzeby bliźnich.
  • Miniatura
    Pozycja
    Struktura i treść krótszej wersji modlitwy Ojcze nasz (Łk 11,2b–4)
    Flis, Jan (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Przedmiotem artykułu było przedstawienie treści i struktury modlitwy Ojcze nasz w wersji, która znalazła się w Łk. Wprowadzając, pokazane zostały w „synoptycznym” zestawieniu trzy wersje, które znajdujemy w najstarszej tradycji chrześcijańskiej: Łk 11,2b–4, Mt 11,9b–13 i Didache 8,2, najpierw w języku oryginalnym, a potem w wiernym tłumaczeniu na język polski. Dalej omówiona została struktura i treść tak zwanej krótszej wersji Łk. Wskazane zostały najpierw dwa retro-tłumaczenia na język aramejski (E. Lohmeyer, G. Schwarz), które są pomocą we właściwym rozumieniu orędzia Modlitwy Pańskiej. Wersja Łukasza rozpoczyna się jednowyrazową inwokacją Πάτερ, która jest odpowiednikiem aramejskiego אבא, a najlepszym odpowiednikiem w języku polskim byłoby Tatusiu. Po inwokacji następuje pięć próśb (liczba często spotykana na starożytnym Wschodzie i w Biblii). Pierwsze dwie prośby w syntetycznym paralelizmie można określić jako teologiczne, a trzy następne jako antropologiczno-eklezjalne. Przedmiotem pierwszych życzeń modlących się są: Świętość Boża i urzeczywistnienie królestwa Bożego. Przedmiotem drugiej części są kolejno: szeroko rozumiany chleb codzienny, Boże przebaczenie, albowiem odpuszczamy wszystkim i zwycięstwo w pokusie. Bóg nie kusi do zła, ale może dopuścić pokusę jako doświadczenie. Kusicielem jest diabeł – przeciwnik Boga i człowieka.
  • Miniatura
    Pozycja
    Armut als Herausforderung die franziskanische Armutsbewegung und die Anfänge der Sozialethik
    Schallenberg, Peter (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Am Beginn jedes neuen Pontifikates wird mit Spannung erwartet, welche thematischen Schwerpunkte der neue Pontifex herausstellt. Schon sehr schnell machte Papst Franziskus deutlich, dass die Armen und Notleidenden neu ins Zentrum der kirchlichen Praxis und der Verkündigung gerückt werden müssen. Seine Namenswahl sollte dabei also Programm sein. Der Bezug zu Franz von Assisi und damit dem Ideal der Armut ist unübersehbar wiederum ins Zentrum der Weltkirche gerückt. Dass sich die Kirche besonders gegenüber den Armen solidarisch zeigen muss, war dabei selbstverständlich nie in Vergessenheit geraten. Jene Solidarität stellt nach wie vor eine Hauptintention der katholischen Soziallehre und der Sozialethik dar. Jene Sozialethik hat sich in einem langen Prozess zu einem sich weiterhin wandelnden Korpus entwickelt, der uns heute vor Augen steht.
  • Miniatura
    Pozycja
    W poszukiwaniu tradycji o Izaaku
    Lemański, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Analiza tradycji poświęconych Izaakowi pozwala wnioskować, że postać tego patriarchy opisana jest według wzorca znanego z cyklu o Abrahamie. Czasem chodzi wręcz o lustrzane odbicie w skróconej formie (tak Rdz 26). Izaak prezentowany jest jako drugi Abraham, a jego postać służy przeniesieniu obietnic patriarchalnych z Abrahama na Jakuba (Rdz 27). Prorok Amos (Am 7,9.16), choć jego wypowiedzi nie są dotąd wyjaśnione w zadowalający sposób, pozwala sądzić, że w VIII wieku przed Chrystusem istniało poczucie więzi pomiędzy postacią Izaaka lokalizowaną w Beer-Szebie a pamięcią etniczno-religijną mieszkańców Królestwa Izraela. Prorok stosuje bowiem określenie „dom Izaaka” paralelnie do określenia „dom Jakuba” i wspomina doroczne pielgrzymki mieszkańców Północy do sanktuarium w Beer-Szebie.
  • Miniatura
    Pozycja
    Pierwszeństwo etyki przed techniką w świetle encykliki Benedykta XVI Caritas in veritate
    Łużyński, Wiesław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Rozwój naukowo-techniczny jest wielkim sprzymierzeńcem człowieka. Pozwala rozwiązywać wiele takich problemów, jak: głód, choroby, pozyskiwanie nowych źródeł energii. Może jednak prowadzić również do urzeczowienia i zniewolenia człowieka. W rozwoju potrzeba zatem utrzymania pierwszeństwa perspektywy etyczno-personalistycznej i teologicznej. Dzięki nim rozwój może zostać właściwie ukierunkowany i wykorzystany dla dobra człowieka.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kościelne dzieje miasta i gminy Węgorzyno
    Wejman, Grzegorz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Kościelne dzieje gminy Węgorzyno obejmującej obszar pięciu parafii: Węgorzyno, Mieszewo, Runowo, Runowo Pomorskie i Sielsko są związane z dekanatem Łobez. Pod względem duszpasterskim, ale również i położenia (wspomniane parafie leżą w południowej części dekanatu), stanowią one pewną całość, której centrum jest miasto Węgorzyno. Na przestrzeni minionych 68 lat od zakończenia II wojny światowej posługującym tu 31 proboszczom i administratorom oraz 29 wikariuszom z Węgorzyna udało się dobrze rozwinąć życie religijne. Posługują oni obecnie 7571 wiernym. Świadczą o tym piękne i zadbane kościoły i kaplice (jest ich 24), a także frekwencja na Mszy św. od 25% w Węgorzynie i Mieszewie, poprzez 30% w Runowie Pomorskim i 35% w Runowie, nawet do 60% w Sielsku. Jest ona znacznie wyższa niż średnia w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Również 11 powołań kapłańskich, w tym dwa zakonne, oraz po jednym na brata zakonnego i siostrę zakonną świadczą o żywotności tych wspólnot parafialnych. Ubogaceniem duchowym, ale również i kulturowym jest obecność od 2005 roku w Winnikach Ojców Cystersów.
  • Miniatura
    Pozycja
    Przygotowanie i dziękczynienie (kan. 909 KPK)
    Dullak, Kazimierz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Kanon 909 KPK w sposób zwięzły, a zarazem sugestywny wskazuje na potrzebę należytego przygotowania się przez modlitwę do sprawowania Eucharystii, a następnie złożenia dziękczynienia Bogu za zbawcze wydarzenia dokonujące się tu i teraz podczas celebracji Najświętszej Ofiary. Pasterze Kościoła w Polsce podpowiadają, iż obok osobistej modlitwy należy zachować powściągliwość języka prowadzącą do skupienia się w milczeniu. Dobremu przeżyciu Świętych Wydarzeń służy też uprzednie przygotowanie liturgii tak od strony przestrzennej (wystrój przestrzeni liturgicznej), jak i akcyjnej (śpiewy, osoby związane ze służbą liturgiczną). Etap przygotowania służy samemu celebransowi, jak również wszystkim uczestnikom liturgii. To ostatecznie prowadzi do wdzięczności okazanej Bogu w dziękczynnej postawie po zakończeniu czynności liturgicznych.
  • Miniatura
    Pozycja
    Osoba szafarza Eucharystii (kan. 900, 903 KPK)
    Mazurkiewicz, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Kościół od początku swojego istnienia jedynie w osobach biskupa i prezbitera widział zdolnych do przewodniczenia celebracji Eucharystycznej. Ta – wynikająca z nauczania Chrystusa – praktyka znalazła swoje odzwierciedlenie w pisanym prawie Kościoła i została powtórzona w obu kodyfikacjach prawa kanonicznego. Trzeba również nadmienić, że norma ta nie budziła w historii Kościoła większych zastrzeżeń. Wobec stwierdzenia prawodawcy zawartego w kan. 900 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku, że szafarzem Eucharystii jest tylko kapłan ważnie wyświęcony, a możliwości udzielenia nieważnie sakramentu święceń są ograniczone, rozważania niniejszego artykułu koncentrują się wokół warunków godziwego celebrowania Eucharystii. Należą do nich: stosowanie się do przepisów kodeksowych i liturgicznych, wolność od przeszkód i nieprawidłowości, niepozostawanie w karach kościelnych zabraniających sprawowania sakramentów oraz trwanie w łasce uświęcającej. Należy także zauważyć, że za usiłowanie celebrowania Eucharystii przez osoby niemające święceń kapłańskich prawodawca kościelny grozi cenzurami latae sententiae, a osądzenie tego czynu zastrzega kompetencji Kongregacji Nauki Wiary. Mając na uwadze świętość sakramentu Eucharystii i jego centralne miejsce w życiu Kościoła, prawodawca w kan. 903 Kodeksu prawa kanonicznego zgodnie z wielowiekową tradycją zlecił rektorom kościołów troskę o to, by nie dopuszczali do celebrowania Eucharystii kapłanów niegodnych. W tym celu mogą oni zażądać od nieznanego im kapłana okazania pisma polecającego wystawionego przez własnego ordynariusza nie wcześniej niż przed rokiem, a w razie braku takiego pisma mogą oni dopuszczać do celebracji jedynie wtedy, gdy roztropnie uznają, że proszący nie ma żadnych przeszkód.
  • Miniatura
    Pozycja
    Obowiązek sprawowania Mszy świętej oraz jej częstotliwość (kan. 904–905 KPK/1983)
    Kodzia, Jarosław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Czy ksiądz musi codziennie odprawiać Mszę św. i ile maksymalnie Mszy św. może odprawić jednego dnia, by jego postępowanie nie stało się niegodziwe? – to dwa główne zagadnienia powyższego artykułu. Autor, przywołując stosowne przepisy Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku, poszerza je o wykładnię historyczną, a następnie dokonuje analizy semantycznej sformułowań stanowiących budulec norm. Pod koniec każdej z dwóch części udziela odpowiedzi na pytania zawarte we wstępnych przykładach. Tematykę pracy poszerza nadto o przepisy dotyczące stypendiów mszalnych oraz o normy prawa partykularnego obowiązującego na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
  • Miniatura
    Pozycja
    Wybór systemu nagłośnienia pomieszczeń sakralnych
    Rosiński, Adam (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    Autor niniejszej publikacji, świadomy niedostatku fachowej literatury dotyczącej związków akustyki, elektroakustyki, architektury oraz zasad budowy kościołów, stawia sobie za cel: przedstawienie głównych problemów dotyczących projektowania architektonicznego wnętrz sakralnych, uwzględniając właściwości akustyczne różnych pomieszczeń, oraz przekazanie podstawowej wiedzy przydatnej architektom, akustykom i osobom duchownym, odnoszącej się do fazy projektu kościoła. W niniejszym artykule przedstawiono praktyczne pomysły wykorzystania sprzętu elektroakustycznego oraz wybór odpowiedniego systemu nagłośnienia uwzględniający różnice w budowie architektonicznej kościołów. Tematyka artykułu łączy w sobie wiedzę z zakresu dziedzin specjalistycznych, których dogłębna znajomość zarówno przez architektów, akustyków, jak i osoby duchowne poszerza wszechstronność i warsztat pracy każdej z wymienionych osób, nie pozostając bez wpływu na wysoką jakość otrzymanych rezultatów.
  • Miniatura
    Pozycja
    Ocena moralna postępów w genetyce medycznej w świetle nauczania Jana Pawła II i Katechizmu Kościoła Katolickiego
    Orzech, Rafał (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
    W artykule podjęto próbę dokonania oceny moralnej postępów w biomedycynie. Na początku analizy człowiek został przedstawiony w kontekście zasady autoteleologicznej. W drugiej części artykułu ukazano zadania i rolę biotechnologii w stosunku do potrzeb człowieka. Analizując osiągnięcia technologii, ukazano moralne granice ich stosowania. Podkreślono, że technologia jako narzędzie wykorzystywane przez każdego człowieka na co dzień może prowadzić do osiągnięcia szczęścia lub powodować nieszczęście. Dokonując moralnej oceny postępów, autor powołuje się na liczne wypowiedzi Jana Pawła II zawarte między innymi w jego encyklikach: Evangelium vitae, Redemptor hominis i Veritatis splendor, z uwzględnieniem różnych jego wypowiedzi podczas różnych sympozjów naukowych, a także cytuje teksty Katechizmu Kościoła katolickiego.
  • Miniatura
    Pozycja
    Sprawozdanie z 9. Walnego Zgromadzenia Stowarzyszenia Biblistów Polskich (SBP) i 50. Sympozjum Biblistów Polskich
    Briks, Piotr; Korzec, Cezary (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
  • Miniatura
    Pozycja
    Zarys eschatologii plemienia „Beti”
    Mbida, Franck Hervais (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
  • Miniatura
    Pozycja
    Piotr Zieliński, Ksiądz Generał. Opowieść o ks. Bernardzie Wituckim (1918–1993), Koszalin 2010, ss. 188.
    Ceynowa, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)