Przeglądaj wg Autor "Calster, Stefaan van"
Teraz wyświetlane 1 - 12 z 12
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6, 36). Miłosierdzie jako podstawa „pedagogiki” pastoralnejCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1993)Pozycja Bibel und PredigtCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1982)Biblia jest źródłem kazania. Prawda ta już od dawna jest przyjmowana i realizowana w środowiskach protestanckich. W Kościele katolickim odżyła po Soborze Watykańskim II. Biblijne przepowiadanie połączone z odpowiednią aktualizacją nastręcza jednak wiele poważnych problemów. 1. W pierwszym punkcie swego artykułu autor zbiera różne wypowiedzi, które wyraźnie świadczą o współczesnym kryzysie biblijnego przepowiadania. Wielu duszpasterzy zdecydowanie wypowiada się przeciw przepowiadaniu biblijnemu. Ludzie są zainteresowani, gdy się mówi o problemach aktualnych, mniej natomiast, gdy się mówi biblijnie. Dotychczasowy model przepowiadania: „od tekstu do kazania” wydaje się już nieaktualny (E. Grösser). Zasadniczy problem jest tu następujący: „Jak można w ten sposób przepowiadać, żeby Biblia w sposób właściwy dochodziła do głosu i równocześnie, by nie pomniejszano aktualnej sytuacji wiernych?” Czy rzeczywiście kazanie aktualne musi pomijać fundament biblijny? 2. Na te pytania pragnie autor odpowiedzieć, opierając się na specjalnych badaniach socjologicznych. Przebadano 50 kazań, z czego jedna połowa była katolicka, druga zaś protestancka. Badania dotyczyły nie drukowanych, lecz głoszonych kazań, które zostały nagrane na taśmę magnetofonową, a następnie spisane. Badania przeprowadzono w okolicach Frankfurtu i Trewiru tak w mieście, jak i na wsi. Następnie przeprowadzono wywiady u słuchaczy tych kazań; przebadano po 50 słuchaczy każdego z badanych kazań. Wywiad przeprowadzono w tygodniu po ich wygłoszeniu. Analizę kazań przeprowadzono w czterech etapach. Najpierw zebrano wiele cech specyficznych, świadczących o charakterze biblijnym kazania. Porównano je między sobą i z oceną słuchaczy. Przy tej analizie wskazano na 24 cechy świadczące o biblijności kazania. Jak odczytano kerygmat, czy korzystano z historyczno-kry tycznej metody? W wyniku analizy wyodrębniono pięć modeli kazań, z czego tylko model pierwszy posiadał specyfikę biblijną. Rezultaty tej analizy porównano z pozostałymi trzema stadiami badań: z sytuacją ludzką, która dochodzi do głosu w kazaniach, z odniesieniem do Kościoła i społeczeństwa, z celem zamierzonym przez kaznodzieję. Następnie bada autor, jaki wpływ ma użycie Biblii na inne cechy charakterystyczne kazania. 3. Do jakich wyników doszedł autor w tych badaniach? Tak katoliccy (72%), jak i protestanccy (96%) kaznodzieje uważają Biblię za źródło kazania. Prawie wyłącznie (92%) bazują na Ewangelii. Jest jednak duża różnica w korzystaniu z Biblii przez protestantów i katolików. Ci pierwsi są bardziej z tekstem związani i lepiej go wykorzystują. U katolików częściej spotyka się tendencję moralizującą. W wielu badanych kazaniach nie spotyka się opisu sytuacji, w jakiej żyją ludzie. Jeżeli jest, to raczej jako ilustracja. Jeśli w kazaniach znajduje się ta analiza, to opiera się ona na założeniach apriorycznych, a nie na inspiracji biblijnej. W niektórych kazaniach, które szerzej analizują sytuację człowieka, Biblia pełni jeszcze inną funkcję, a mianowicie jest narzędziem interpretacji sytuacji człowieka, wyjaśnia ją. W tych wypadkach Biblia dochodzi do głosu w całym kazaniu, a nie tylko w jego wstępie. Badania wykazały, że autorzy kazań, szczególnie tych opartych na Biblii, jako cel stawiają sobie wiedzę, informację oraz indywidualną pobożność słuchacza. Problematyka społeczna nie dochodzi do głosu. Autor uważa to za jeden z wielkich braków współczesnego kaznodziejstwa. Ujawnia się w tym kryzys współczesnej kultury zachodniej. Dobrze zrozumiana Biblia winna otwierać oczy na problemy społeczne. Opierając się na rezultatach badań, autor na nowo zastanawia się nad rolą homilii w liturgii i w duszpasterstwie. Przydałyby się bardzo tego typu badania w Polsce.Pozycja Cuda biblijne (Kilka refleksji pastoralnych i homiletycznych)Calster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1989)Pozycja Czy telewizja izoluje człowieka? Konsumpcja zamiast komunikacjiCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1995)Pozycja Dlaczego eschatologia jest rzadkim tematem w kazaniach?Calster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 2000)Pozycja Dlaczego w kazaniach tak mało się mówi o „Królestwie Bożym”?Calster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 2009)Pozycja Każdy ma jakiś dom, ale nie każdy ma gdzie się schronić. Psychologiczne i socjologiczne refleksje na temat sektCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1991)Pozycja Liturgia jako uprzywilejowane miejsce przekazywania wiaryCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 2002)Pozycja Pédagogie de la saintetéCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 2013)Autor tego artykułu pragnie odpowiedzieć na kilka pytań, które człowiek sobie stawia: Skąd są świeci? Jaka jest ich droga do świętości? Dlaczego aż tylu świętych i to różnych kategorii? Papież Jan Paweł II kanonizował więcej świętych niż jego poprzednicy. Benedykt XVI za jednym razem kanonizował ostatnio 800 świętych mężczyzn i kobiet. Autor zachęca do kontemplacji dwóch różnych świętych: św. Szczepana z Dziejów Apostolskich i biskupa Bolesława Slokansa z Białorusi. Chce przez te dwie osoby ukazać różne drogi do świętości, która polega na wierności w małych rzeczach. Święci to ci jak mówi autor, za papieżem Benedyktem XVI, którzy przyjęli Słowo Boże i stali się Jego egzegetami. Święci to jak gwiazdy na niebie, dani nam by byli dla nas światłem i drogą. Ich naśladowanie jest naszą droga do świętości. Świętość nie jest przywilejem, jest wezwaniem dla wszystkich. Przywilejem jest kanonizacja, która obecnie odbywa się w dwóch etapach: beatyfikacja i kanonizacja. Kalendarz liturgiczny mówi autor, rozróżnia cztery kategorie świętych, których świętowanie przeżywamy jako: uroczystość, święto, wspomnienie obowiązkowe lub dowolne. Inne rozróżnienie to: męczennicy i wyznawcy. Według liturgii, mówi autor, święci mają podwójną rolę: najpierw są wzorami do naśladowania, następnie są pośrednikami przed Boga. Możemy prosić o ich wstawiennictwo. Są też wybierani jako patronowie, ludzi, kościołów, miast. Im też powierza się opiekę nad pewnymi dziedzinami naszego życia, np. św. Izydor z Sewilli został ogłoszony patronem Internetu.Pozycja Środki masowego przekazu: wychowanie alternatywne?Calster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1992)Pozycja „Utwierdzaj twoich braci”. Niektóre aspekty pastoralnych poczynań Jana Pawła IICalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1988)Pozycja W drodze... „do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12,1). Duszpasterskie możliwości pielgrzymkiCalster, Stefaan van (Wydawnictwo Pallottinum, 1997)