Przeglądaj wg Autor "Jaworski, Krzysztof"

Teraz wyświetlane 1 - 7 z 7

Aksjomat regularności a regularność zbioru
Jaworski, Krzysztof (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2014)
Artykuł prezentuje różne postacie aksjomatu regularności (FA) oraz jego konsekwencje w systemie Zermelo-Fraenkla (ZFC). W pracy zasygnalizowane są pewne zastrzeżenia wobec FA oraz fakt, że nie jest on nieodzowny. Aksjomat ufundowania zachowuje swój apodyktyczny charakter tylko na gruncie teorii zbiorów regularnych – w innych przypadkach może nie być spełniony przez wszystkie zbiory. Jedna z najbardziej popularnych wersji FA nie może być traktowana jako miernik regularności zbiorów – nie oddaje ona bowiem w pełni ducha idei ufundowania.
Antynomia kłamcy a teoria hiperzbiorów
Jaworski, Krzysztof (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2017)
Celem artykułu jest prezentacja jednego z filozoficznych zastosowań teorii hiperzbiorów ZFA. Autorami tego pomysłu są Barwise i Etchemendy, którzy proponują nowe rozwiązanie antynomii kłamcy. Artykuł przedstawia tzw. koncepcję sądu (i prawdziwości) w ujęciu Russella. Zgodnie z tą koncepcją sąd Kłamcy posiada teoriomnogościową reprezentację w postaci obiektu f = [Fa f ] . Zapis ten należy odczytywać: „sąd f to sąd, który głosi, że f jest fałszywy”. Kluczem do omawianego rozwiązania jest zdefiniowanie dwóch typów paradoksalności: paradoksalności względnej i paradoksalności bezwzględnej. Sąd jest paradoksalny bezwzględnie, jeżeli jest paradoksalny w każdym świecie, natomiast jest paradoksalny względnie, jeżeli jest paradoksalny w pewnych światach, ale nie we wszystkich.
Czy można przyjąć Ciało Chrystusa w sposób duchowy? Komunia duchowa i jej skutki
Jaworski, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2020)
Pandemia koronawirusa Sars-CoV-2, która wybuchła na początku roku 2020, stała się dla teologów i filozofów okazją do uporządkowania kilku kwestii dogmatycznych. Jednym z zadań, które podjęto w tym czasie, była próba precyzyjnego ustalenia miejsca w porządku religijnym dawnej praktyki pobożnościowej zwanej komunią duchową. Komunię duchową definiuje się zwykle jako usilne pragnienie przyjęcia Komunii sakramentalnej, które może wzbudzić w sobie osoba wierząca w sytuacji, kiedy nie ma możliwości przystąpienia do Eucharystii dosłownie. Najczęściej temu pragnieniu towarzyszy odpowiednia modlitwa. W kwestii skuteczności komunii duchowej teologowie nie są jednak jednomyślni: jedni twierdzą, że komunia duchowa jest równie skuteczna, co Komunia sakramentalna, inni natomiast uważają, że skuteczności komunii duchowej nie można zrównywać ze skutecznością Komunii sakramentalnej. Celem niniejszej pracy jest podanie uzasadnienia tezy, że Komunia sakramentalna zawsze przewyższa pod względem skuteczności komunię duchową. Na rzecz tej tezy przemawiają wypowiedzi m.in. Tomasza z Akwinu, Soboru Trydenckiego, jak również filozoficzna analiza faktu inkarnacji, którego dokonał Bóg, by wejść w realną, a nie tylko duchową wspólnotę z człowiekiem.
Otwartość Boga. Wieczność i wolna wola
Stump, Eleonore; Jaworski, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2020)
Artykuł jest analizą koncepcji wieczności Boga. Źródeł tej koncepcji można się dopatrywać już w filozofii Boecjusza czy Tomasza z Akwinu. Zgodnie z koncepcją wieczności istnienie Boga nie jest zdeterminowane linearnym upływem czasu, lecz Bóg istnieje w wiecznej teraźniejszości. Z perspektywy wieczności Bóg ma równoczesny dostęp do wszystkich chwil linearnego czasu przyrody. Koncepcja wieczności ma stanowić antidotum na rzekomą sprzeczność wszechwiedzy Boga z wolną wolą człowieka. Koncepcja wieczności jest jednak krytykowana. Współcześnie jej skuteczność w rozwiązywaniu problemów filozoficznych podważają m.in. Alvin Plantinga czy Wiliam Hasker. Niniejsza praca jest próbą twórczej krytyki stanowiska Haskera. Hasker postrzega swoje stanowisko jako alternatywę dla klasycznego teizmu, reprezentowanego np. przez tomizm. Hasker odrzuca tomizm z dwóch powodów. Po pierwsze, tomistyczny Bóg nie może pozostawać w zażyłości z istotami ludzkimi ani być opiekuńczy wobec nich. Po drugie, tomistyczne ujęcie Boga jako ponadczasowego rozwiązuje, co prawda, problem Bożej przedwiedzy i wolnej woli człowieka, ale tylko za cenę uczynienia ponadczasowej wiedzy Boga bezużyteczną dla Niego w interakcji ze światem pozostającym w czasie. W niniejszej pracy na samym początku dokonano analizy rozumowania Haskera prowadzącego do konkluzji, że można pogodzić wolną wolę z ponadczasową wiedzą, i wskazano argumenty przemawiające za tym, że rozumowanie Haskera jest samo w sobie niezgodne z koncepcją wieczności. Następnie wykazano, że ten sam wniosek nasuwa się jeszcze wyraźniej na podstawie rozważań wywodzących się z koncepcji wieczności. Wreszcie, wykorzystano te refleksje do podważenia wniosku Haskera, że ponadczasowa wiedza jest dla Boga bezużyteczna w zawiadywaniu Jego działaniami w czasie.
Report on the 11th Polish Philosophical Congress in Lublin
Jaworski, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2019)
On September 9–14, the 11th Polish Philosophical Congress was held at the John Paul II Catholic University of Lublin. Conventions of this kind have been a part of the scientific life of Polish philosophers for almost a century. Each meeting is an opportunity to exchange ideas, present the current state of research in the field of philosophy, or integrate the world of Polish philosophers. Initially, this report presents the idea behind Polish philosophical conventions and briefly describes their history. Then, substantive and organizational details of the last congress in Lublin are given. Finally, plans for the next such event are presented.
Rola aksjomatu komprehensji w rozwoju teorii mnogości
Jaworski, Krzysztof (Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein, 2012)
The publication of Georg Cantor’s „Über eine Eigenschaft des Inbegriffes aller reellen algebraischen Zahlen“ in the 1874 gave birth to the new scientific discipline – set theory. One of the main points of the Cantor’s theory was the axiom of comprehension which states that for any formula there exists a set consisting of only those elements that satisfy this formula. This axiom played a significant role in the development of the set theory in the 19th and 20th centuries. On the one hand it seemed indispensable for a consistence of theory, but on the other it turned out to be a „saboteur” that destroyed the very basis of mathematics. The paper presents the origins and the importance of comprehension axiom: its applications and dangers that it brings. It attempts also to answer the question whether is this axiom indeed indispensable in the set theory or it could (or even should) be replaced with some other formula.
Wniebowstąpienie Pańskie w praktyce liturgicznej Kościoła
Jaworski, Krzysztof (Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein, 2013)
Artykuł przedstawia genezę uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego oraz prezentuje, w jaki sposób uroczystość ta kształtowała się na przestrzeni lat. Punktem wyjścia rozważań jest analiza lingwistyczna różnych nazw Wniebowstąpienia. Następnie omówione są najstarsze świadectwa obchodów tej uroczystości. Przedstawiono różne formy liturgicznej celebracji Wniebowstąpienia oraz zwyczaje pozaliturgiczne, które wywarły wpływ na kształt pobożności ludowej.