Przeglądaj wg Autor "Lubowicki, Kazimierz"
Teraz wyświetlane 1 - 16 z 16
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Andrew Clapham, Susan Marks (red.), Lessico dei diritti umani, Milano 2009, pp. 528.Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2010)Pozycja Communio personarum w odniesieniu do małżeństwaLubowicki, Kazimierz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2009)As can be seen, communion personarum, to which God calls married couples besides calling them to the Sacramental marriage is a style of thinking, feeling, and living, which encompasses the whole life of a couple, both in the spiritual and bodily dimension. It should even be stressed that without translating into the bodily dimension, spiritual experience is not authentic and does not have a big value.Pozycja Congregatio pro Clericis, Adorazione eucaristica per la santificazione dei sacerdoti e maternità spirituale, Roma 2007, ss. 38.Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2007)Pozycja Dlaczego Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej?Lubowicki, Kazimierz (Polskie Towarzystwo Mariologiczne, 2005)Pozycja Jan Paweł II o powołaniu kobiety w rodzinie i społeczeństwieLubowicki, Kazimierz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2007)John Paul II sees in womanhood a great, necessary and irreplaceable gift, which transforms and builds not only relationships of individual persons, but these persons themselves. He notices at the same time that this gift must be present in the framework and in the life of the Church and the world. The predominant message of the pontiff's teaching in this matter can be summarized with the help of the following three terms: dignity, „genius” and vocation of women. Speaking of vocation, the pope points to a mutual and unbreakable connection between woman's vocation in the family and in the society. It should be stressed that all addresses of the pope are full of hope that a deeper involvement of women in the life of the Church will enrich it and bring it a lot of good. In this involvement the pope sees a source of hope for the future. „Can we imagine, he asks, what great benefits the pastoral activity of the Church will acquire and how much the countenance of the Church will beautify when the „genius of women” is able to fully express itself in various aspects of its life?”.Pozycja Joseph Ratzinger/ Benedetto XVI, Davanti al Protagonista. Alle radici della liturgia, Cantagalli, Siena 2009, ss. 229.Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2009)Pozycja L’esperienza spirituale delle quinte mansioni del „Castello interiore”Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2008)Doświadczenie duchowe opisywane przez św. Teresę od Jezusa w piątym mieszkaniu „Twierdzy wewnętrznej” jest szczególnie interesujące, gdyż znajduje się na pograniczu między „zwyczajnym” życiem duchowym a mistyką. Rzeczywistość przeżywaną na tym etapie św. Teresa określa jako śmierć pełną słodyczy. Równie ważny w tym kontekście jest termin „śmierć” jak „słodka”. By ukazać istotę tej śmierci, Święta posługuje się obrazem jedwabnika, który z robaka staje się uroczym motylem oraz obrazem spotkania zakochanych. To doświadczenie niesie ze sobą duchowe konsekwencje. Jako pierwszą św. Teresa wymienia łaskę poznania, kim jest Umiłowany Bóg, którego człowiek ma poślubić. To poznanie – nieosiągalne własnym wysiłkiem – zmienia stosunek człowieka do Boga, do siebie samego i do innych. Ponieważ czuje, jak Bóg jest ważny i wielki – nic poza Bogiem już go nie nasyci. Wobec innych zyskuje wolność wewnętrzną, a wobec siebie pokój płynący z zawierzenia. Oczywiście doświadcza nadal trudu, radości i bólu. W świetle Boga człowiek poznaje też siebie i ogarnia go zadziwienie. Wydawało mu się, że jest jak robak i starał się umrzeć. Tymczasem odkrywa, że Bóg uczynił go pełnym blasku motylem. Widząc, że Bóg obdarował go wszystkim za darmo – staje się gotowy na wszystko dla Boga. Dyspozycyjność wobec Boga jest w nim tak bezgraniczna, jak wosku gotowego i spragnionego, by Bóg odciskał w nim swoją pieczęć. „Już nie ja żyję lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2,20) – to sedno tej łaski. Taki człowiek, ogarnięty potężną miłością do Boga nie lęka się wyniszczyć dla Niego; nie potrafi troszczyć się o siebie, bo przepełnia go troska o Boga. Ta miłość do Boga napełnia go często bólem, gdyż patrzy na świat Bożymi oczyma a w jego sercu brzmią echem uczucia i pragnienia Boga. Ten stan duchowy nie jest dany w sposób nieodwracalny. Można tę łaskę utracić. Św. Teresa naucza, że od osób, których życie duchowe opisuje w symbolicznie w piątej komnacie „Twierdzy wewnętrznej” wymaga się przede wszystkim zjednoczenia z wolą Bożą, które polega na tym, aby nie przeszkadzać Bogu w działaniu oraz aby wszystko – jak uboga wdowa z Ewangelii – oddać Bogu. Równocześnie wymogiem, ale też znakiem na tym etapie życie duchowego jest rozwój cnót, pośród których św. Teresa wymienia przede wszystkim miłość braterską oraz umiejętność przyjmowania prawdy o sobie samym.Pozycja Módl się i pracuj – cystersi kształtują siebie i świat. Materiały z sympozjum, Opactwo Ojców Cystersów, Kraków–Mogiła, 5 grudnia 2009 r., red. ks. Wojciech Misztal i o. Bartłomiej Rodziewicz OCist, Kraków 2010Lubowicki, Kazimierz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2011)Pozycja „Modlitwa biednego przeniknie obłoki”Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2007)Pozycja Modlitwa źródłem zwycięstwaLubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2007)Pozycja Nie myśl jak NaamanLubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2007)Pozycja O. Piotr Piasecki OMI, Medytacja chrześcijańska. Antropologiczno-teologiczne podstawy w perspektywie duchowości azjatyckiej, Wydawnictwo Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 2008, ss. 135 [Studia i Materiały, 114].Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2009)Pozycja Płodna czystość w doświadczeniu św. JózefaLubowicki, Kazimierz (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Regina Poloniae”, 2022)The article examines the attitude of St. Joseph as the husband of Mary. Based on the facts presented in the Gospels and the texts of Karol Wojtyła and John Paul II, it shows that the life in virgin purity did not impoverish this marriage, on the contrary, it deepened the quality of their everyday relationships. The situation highlights the importance of non-erotic factors in building marital unity and the essential value of human maturity. Joseph was presented as an example of an internally mature man who, although subject as we are to the inheritance of original sin, set an example of perfect communion of persons, human spousal closeness, tenderness, responsibility and intimacy, and a continual gift of self.Pozycja Pontificio Consiglio per la Famiglia, Famiglia e procreazione umana, Città del Vaticano 2006, ss. 60.Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2008)Pozycja Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Listy, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 2004¹, 2006², ss. 494.Lubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2008)Pozycja The Spiritual Realism and the Proposal of Holy Communion for the Non-Sacramental MarriagesLubowicki, Kazimierz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2020)The discussion on the proposal of Holy Communion for those living in non-sacramental relationships should be viewed through the prism of spiritual realism. There is a need to sort out the doctrinal facts related to this reality to clarify the subject of discussion and the reality of communion in the metalanguage. It is also necessary to consider the contradictions between the basic idea of communion and the objectification of the Person, which is expressed in the instrumentalization of the Eucharistic Communion. For the realistic and comprehensive approach to the sacraments, it is necessary to be aware of the dimension of the spousal sacramental life. One needs to also reckon with the uninterrupted and unchangeable Tradition. It is necessary to ensure the right use of the terms and Gospel of the family. The correctness of the theological discussion requires a real discernment rather than the lobbying for the “already marked path,” omitting even St Paul VI’s Humanae vitae or St John Paul II’s Familiaris consortio and his entire extensive teaching about marriage and the family. It is also important not to instrumentalize the practice of the “spiritual communion.”