Przeglądaj wg Autor "Orczyk, Adam"
Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja 150 lat kościoła parafialnego w Pawłowie (1871-2021)Orczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2021)Parafia Pawłów powstała przed 1326 r. Od czasów średniowiecza aż do wybudowania obecnej świątyni, istniały tu dwa kościoły drewniane. Pierwszy, wzniesiony przez nieznanego z imienia opata klasztoru benedyktynów na Świętym Krzyżu w początkach XIV w., a być może jeszcze w XIII stuleciu, i drugi, wystawiony bądź gruntownie odnowiony przez opata świętokrzyskiego Antoniego Teodora Karskiego w 1752 r. Kościół ten spłonął w 1836 r. Zanim wzniesiono obecny murowany kościół w 1871 r., upłynęło kilkadziesiąt lat. W tym czasie parafianie modlili się w tymczasowej drewnianej kaplicy. Z powodu szczupłości środków finansowych i braku wsparcia właściwego kolatora (patrona) budowa kościoła przeciągała się. Od podjęcia decyzji o jego budowie przez dozór kościelny do wzniesienia budynku (bez wieży) upłynęło ponad 20 lat (1850-1871). Proboszczem parafii był w tym czasie ks. Jan Strachowski (1853-1883), na którego barki spadło to niełatwe zadanie. Na początku XX w. wieżę kościoła wzniósł własnym kosztem Leon Bielski, dzierżawca bądź właściciel majątku dworskiego (poklasztomego) w Rzepinie. Jeszcze przed końcem XIX w. zdołano należycie wyposażyć świątynię, a wraz z upływem czasu konieczna stawała się jej renowacja.Pozycja La formazione intellettuale nei seminari secondo le direttive della Congregazione per l’Educazione CattolicaOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 1999)Pozycja Młodzi we wspólnocie Kościoła w świetle orędzi Benedykta XVI na Światowe Dni MłodzieżyOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2009)Pozycja Posłannictwo apostolskie Kościoła w Polsce na przełomie wieków ‒ wnioski duszpastersko-katechetyczneOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2000)Pozycja Religijność ludowa z perspektywy liturgii i katechezyOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2003)Pozycja Rodzina jako instytucja i środowisko wychowawcze wobec wyzwań współczesności. Zarys problematykiOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2004)Pozycja Szkoły parafialne na wsi jako odpowiedź Kościoła na własne i społeczne potrzeby edukacyjne od średniowiecza do upadku Rzeczypospolitej. Zarys problematykiOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2023)Wraz z wejściem w krąg kultury chrześcijańskiej, Polska przejęła tradycje i system szkolnictwa wypracowany przez Kościół na Zachodzie po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Rozwój organizacji kościelnej miał bezpośredni związek z powstaniem i rozwojem szkolnictwa w Polsce, gdyż dla prawidłowego funkcjonowania parafii niezbędna była szkoła, a przynajmniej jakaś forma nauczania. Wymagała tego liturgia i cała obrzędowość kościelna, która opierała się na łacińskim śpiewie gregoriańskim, połączonym z lekturą tekstów biblijnych i modlitewnych. Jedną z podstawowych funkcji Kościoła było od początku szerzenie wiedzy religijnej, a przy tej okazji również wiedzy ogólnej. Służyć temu miało, obok kaznodziejstwa i katechizacji, szkolnictwo różnych szczebli, w tym także wiejskie szkoły parafialne. W XIV i na początku XV w. były one już dość szeroko znane, a do końca tego stulecia lub najpóźniej w początkach XVI w. szkolnictwo parafialne stało się w Polsce powszechnym zjawiskiem. Szkoły parafialne liczyły na ogół niewielu uczniów, a ponadto nie mogły konkurować poziomem nauczania z równoległymi szkołami w większych ośrodkach, dawały jednak elementarne wykształcenie, którego nigdzie indziej nie można było zdobyć ze względu na uwarunkowania historyczno-społeczne (ekonomiczne, kulturowe), jakim podlegali chłopi nie tylko w okresie staropolskim, ale częstokroć jeszcze na początku XX w. W drugiej połowie XVIII w. sprawa oświaty ludu stała się jednym z poważniejszych problemów społecznych. I mimo że plany i zamierzenia reformatorów związanych z Komisją Edukacji Narodowej nie zostały do końca zrealizowane z powodu przeszkód wewnętrznych (konserwatyzm środowisk szlacheckich i kościelnych, utrzymanie stanowego charakteru nauczania) i zewnętrznych (polityczny upadek Rzeczypospolitej ‒ rozbiory, a po nich wojny napoleońskie), to jednak już samo postawienie tego problemu przed społeczeństwem szlacheckim miało doniosłe znaczenie. Lud należało oświecać, aby tym samym ‒ zgodnie z ideami fizjokratyzmu ‒ podnosić poziom gospodarczy Rzeczypospolitej oraz zwiększać liczbę obywateli społecznie uformowanych.Pozycja Współczesne teorie i nurty wychowania. Próba oceny z perspektywy chrześcijańskiej pedagogiki personalistycznejOrczyk, Adam (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2007)