Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 3 (52)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4551

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9

Edyta Stein – Teresa Benedykta od Krzyża w życiu i pismach Karola Wojtyły – Jana Pawła II
Zyzak, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Autor stara się porównać życie i twórczość Edyty Stein i Karola Wojtyły, oraz ukazać jej postać w nauczaniu Jana Pawła II. Najpierw chodzi o aspekt biograficzny. Następnie zostaje porównane podejście do badań filozoficznych. Wreszcie artykuł ukazuje nauczanie papieża na temat Edyty Stein jako filozofa, męczennicy, mistyczki i wzoru dla kobiet. Następuje to przy okazji jej beatyfikacji, kanonizacji i ogłoszenia jej patronką Europy.
Charakterystyka życia duchowego Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej na podstawie jej listów adresowanych do ks. kanonika Emiliana Izydora Angles’a
Wilk, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Elżbieta Catez, a w klasztorze karmelitańskim w Dijon Elżbieta od Trójcy Świętej, zarówno jako osoba świecka, jak i zakonna przez lata prowadziła korespondencję ze swoim pierwszym ojcem duchowym – ks. kanonikiem Emilianem Izydorem Angles’em. Po jej śmierci zachowały się dwadzieścia dwa listy, które stanowią teksty źródłowe niniejszego opracowania. W artykule przeprowadzono ich studium pod kątem życia duchowego autorki. Wyszczególniono dwie grupy pism. W pierwszych pięciu (Listy młodzieńcze) wyróżniono trzy aspekty jej życia teologalnego: 1. Pragnienie tego, czego chce Bóg; 2. Obecność Boga w duszy; 3. Przynależność do Boga. W kolejnych siedemnastu (Listy z Karmelu) wyeksponowano trzy wzajemnie przenikające się aspekty jej życia duchowego: 1. Obdarowanie miłością; 2. Duchowe pragnienia; 3. Niebo w duszy. Listy te są świadectwem, do jakiej doskonałości może dojść dusza wrażliwa na Boży głos; świadectwem bliskości Boga i człowieka; świadectwem głębokiego życia duchowego kształtowanego przez Bożą łaskę i ludzką odpowiedź; świadectwem życia, do którego Bóg ma pierwsze prawo.
Miłość większa niż śmierć w doświadczeniu mistycznym św. siostry Faustyny
Chmura, M. Nulla (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Obchody 80-lecia śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, polskiej świętej, inspirują do pochylenia się nad jej duchową spuścizną, jaką pozostawiła w Dzienniczku, pisanym przez ostatnie cztery lata swego życia. Jawi się nam jako apostołka Bożego miłosierdzia, inspiratorka ruchu apostołów Bożego miłosierdzia, obejmującego wszystkie kontynenty, mistyczka i mistrzyni życia duchowego. Jej doświadczenie Boga miłosierdzia daje nowe spojrzenie także na człowieka w kontekście jego umierania, śmierci i wieczności. Siostra Faustyna pozostaje ciągle wiarygodnym świadkiem, a zarazem niedościgłym wzorem zawierzenia Bogu, który nieustannie pochyla się nad człowiekiem. Jej Dzienniczek to dobra szkoła uwielbienia Boga w jego miłosierdziu i przygotowania się do spotkania z Nim w godzinie śmierci.
Kłopoty z kultem Bożego miłosierdzia w korespondencji Marii Winowskiej w latach 1958–1975
Czaczkowska, Ewa (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
W Archiwum Krakowskiej Kurii Metropolitalnej przechowywane jest prywatne archiwum Marii Winowskiej (1904–1993), wybitnej katolickiej pisarki, działaczki emigracyjnej, przez lata bliskiej współpracownicy prymasa Stefana Wyszyńskiego, autorki m.in. pierwszej biografii s. Faustyny Kowalskiej. Wśród dokumentów znajduje się korepondencja z wybitnymi postaciami Kościoła dotycząca kultu Bożego miłosierdzia w formach podanych przez s. Faustynę. Omawiane w artykule listy pochodzą z lat 1958–1975, a ich autorami oprócz Marii Winowskiej są: ks. Michał Sopoćko, abp. Józef Gawlina, abp. Karol Wojtyła, s. Beata Piekut, ks. Julian Chróściechowski. Treść listów pokazuje działania podejmowane przez ich autorów na rzecz wprowadzenia kultu Bożego miłosierdzia do Kościoła, a także różnice między nimi co do sposobów postępowania w sytuacji obowiązywania notyfikacji Świętego Oficjum.
Misja profetyczna św. Faustyny Kowalskiej i jej znaczenie dla Kościoła we współczesnym świecie
Król, Lech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Struktura treściowa artykułu wprowadza w misję prorocką św. Faustyny Kowalskiej, którą otrzymała od Chrystusa jako wiedzę wlaną w darze szczególnego powołania. Przedmiotem tej misji jest miłosierdzie Boże, które zostało przypomniane Kościołowi i światu. Chrystus z treścią tego orędzia posłał ją do całego świata, mówiąc: „Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z moim miłosierdziem”. On bowiem pragnie, aby dotarło ono do wszystkich ludzi. W jego realizacji poleca s. Faustynie, a przez nią Kościołowi, ufną modlitwę do miłosierdzia Bożego, jego przepowiadanie i ukazywanie w dziełach dobroczynnych. Tak więc misja św. Faustyny nie jest tylko jej osobistą, ale całego Kościoła. Jest wpisana w jego posłannictwo, które winien podejmować w duchu treści utrwalonych przez nią w Dzienniczku. Zatem jej misja ma szczególne znaczenie dla misji Kościoła, która charakteryzuje się ewangelicznym uniwersalizmem. Są w niej obecne także elementy eschatologiczne, których realizacja ma przygotować ludzkość na powtórne przyjście Chrystusa. Tym samym treść tej misji wpisuje się w przestrzeń nowej ewangelizacji. Faustyna realizowała ją zgodnie z Jego wolą, a więc według otrzymanych od Niego wskazań: w modlitwie, w słowach i w dziełach miłosierdzia. Powyższa triada zawiera w sobie pełnię objawionego jej miłosierdzia Bożego, które pragnie być obecne w życiu całego Kościoła i w jego działalności. Te więc elementy treściowe wyznaczyły strukturę niniejszego artykułu zakończonego wnioskami wynikającymi z przeprowadzonej refleksji.
O zbieżnościach przekazów w objawieniach siostry Faustyny Kowalskiej i matki Eugenii Elisabetty Ravasio
Treppa, Zbigniew (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
W niniejszym artykule dokonuje się konfrontacji objawień prywatnych s. Faustyny Kowalskiej oraz m. Eugenii Elisabetty Ravasio. Ich przedmiotem były dwie Osoby Trójcy Świętej: Bóg Ojciec oraz Jezus Chrystus. Autor ukazuje wspólne wątki znaczeniowe zawarte w przekazach pochodzących z obu objawień oraz analizuje strukturę wizji obu zakonnic. Zdaniem autora ich cechą charakterystyczną jest rzadko spotykane w historii objawień prywatnych połączenie poznania pojęciowego z poznaniem obrazowym. W ramach analizy sfery znaczeniowej zostaje też podjęta próba odczytania wspólnego celu działania Osób Trójcy Świętej objawionych mistyczkom.
Duch Święty w pismach św. Faustyny
Pochwat, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) należy do jednych z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach to świadectwo życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych na najwyższym poziomie. Sekretarka Bożego miłosierdzia raz jeszcze odkryła bogactwo tajemnicy wcielenia Syna Bożego, ukazując w niej rolę nie tylko Maryi, ale także Ducha Świętego, dzięki któremu poczęła Jezusa Zbawiciela. Święta Faustyna mocno wierzyła w obecność Ducha Świętego i doświadczała z Nim spotkań. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trzeciej Osoby Bożej, szczególnie w trzech sakramentach: bierzmowania, Eucharystii i pokuty. Święta przeżywała miłość Bożą i doświadczała jej dzięki mocy Ducha Świętego. Czymś zatem naturalnym była jej modlitwa skierowana do Parakleta, który był dla niej rzeczywistością realną, żywą, której doświadczała w całym swoim życiu.
Aksjologiczne wymiary nędzy w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej – perspektywa językoznawcza
Bizior, Renata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Dzienniczek św. Faustyny Kowalskiej jest tekstem religijnym oraz tekstem mistycznym w sensie filologicznym i teologicznym. Ten rodzaj tekstu z uwagi na sytuację komunikacyjną oraz szerszy kontekst zewnętrzny może cechować się modyfikacjami w zakresie semantyki używanego słownictwa oraz towarzyszącego mu nacechowania aksjologicznego. W związku z tym w artykule zakłada się, że nacechowanie aksjologiczne określonego słowa i związanego z nim pojęcia zależy od szeregu uwarunkowań kontekstowych, które ukształtowały istotną kategorię tekstową, jaką jest punkt widzenia. Analiza semantyki występujących w tekście użyć słowa nędza wskazuje na jego różne znaczenia, odbiegające od typowych znaczeń leksykalnych podawanych przez słowniki. Celem pracy jest ustalenie aksjologicznych wymiarów pojęcia nędza oraz ich zależności od czynników pozajęzykowych, wśród których istotną rolę odgrywa chrześcijański system wartości.
Słodko-gorzki smak mistyki. Leksyka zmysłu smaku w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej
Rutkowska, Izabela (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Artykuł ma charakter badawczy. Jego celem jest odkrycie znaczeń, jakie św. Faustyna nadała zmysłowi smaku, a zarazem ukazanie poziomów metaforyzacji użytego przez nią słownictwa. Analiza jakościowo-ilościowa dotyczy leksyki opisującej smaki słodki i gorzki – są to bowiem jedyne nazwy smaków wskazane przez autorkę Dzienniczka. Jak wykazała analiza, większość słownictwa z tego pola została użyta do zobrazowania relacji duszy z Bogiem. Smak słodki posłużył na określenie samego Boga, obcowania z Nim. Smak gorzki konotuje głównie mękę Pańską i cierpienia, jakie Faustyna znosi w intencji dusz. W tworzeniu analogii między ciałem a duszą wyzyskuje ona słownictwo potoczne, łącząc je z biblijnym i liturgicznym. Jak wskazuje, dusza także ma swój pokarm – są nim wola Boża, łaska, mądrość Boża, a także Boże miłosierdzie.

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 3 (52) wg Data wydania