Premislia Christiana, 2022-2023, T. 20

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/13169

Przeglądaj

Przeglądaj Premislia Christiana, 2022-2023, T. 20 wg Data wydania

Przejdź do miejsca w indeksie
Teraz wyświetlane 1 - 15 z 15
  • Miniatura
    Pozycja
    Malarz Erazm Prezbiter. Pomiędzy legendą a rzeczywistością – przyczynek do biografii
    Borcz, Henryk (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Odnalezione niedawno w Archiwum Archidiecezjalnym w Przemyślu przez autora artykułu dokumenty historyczne pozwalają na uzupełnienie, jak i sprostowanie niektórych szczegółów biografii malarza Erazma. Pochodził z Nowego Miasta k. Przemyśla; był księdzem (diecezjalnym a nie zakonnym); od grudnia 1602 roku altarzystą ołtarza Różańca Najświętszej Maryi Panny w kościele parafialnym w Nowym Mieście k. Przemyśla; od kwietnia 1612 r. proboszczem w Błozwik. Nowego Miasta. Tam zmarł niedługo przed 23 września 1620 r. (a nie przed 1614 r. jak podawano dotychczas). Z okoliczności związanych z wykonaniem jego testamentu jednoznacznie wynika, że zanim został księdzem był żonatym. Miał dwóch synów: Pawła i Jana. Z dorobku malarskiego ks. Erazma zachować się miały do obecnych czasów jedynie dwa obrazy Madonny z Dzieciątkiem, otoczone kultem w kościołach Leżajska (farnym i klasztornym o. Bernardynów). Świeże ustalenia potwierdzają, iż jego dziełem (co kwestionują niektórzy historycy sztuki) jest też malowany na desce tryptyk z Gniewczyny z 1593 roku, przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym w Przemyślu. Wskazuje na to niedwuznacznie jego podpis wraz z datą, umieszczony na jednym z czterech zachowanych obrazów, zawierający nieznane dotąd fakty z jego życia: „Erasmus Pictor Neapolitanus. Anno Domini 1593 junij 23 die” (Erazm Malarz rodem z Nowego Miasta. Rok Pański 1593 dnia 23 czerwca).
  • Miniatura
    Pozycja
    Rys dziejów klasztoru karmelitanek dawnej obserwancji we Lwowie pw. św. Agnieszki Panny i Męczenniczki (1632-1782)
    Stefaniak, Piotr (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Klasztor karmelitanek dawnej obserwy jest przykładem średniowiecznego zakonu, który zaistniał w potrydenckiej rzeczywistości we Lwowie. Powstał samorodnie, czyli wedle metody średniowiecznej. Najpierw był wspólnotą tercjarską, a następnie po sześciu latach w 1638 r. przyjął status konwentu mniszek. Do klasztoru wstępowały zarówno szlachcianki, jak i mieszczanki. Jego dzieje wpisywały się w staropolskie sposoby prowadzenia żeńskiego życia zakonnego. Był to też średniozamożny klasztor typowo miejski. Wspólnota tego klasztoru była stosunkowo liczna. Kres klasztorowi położyła kasata zakonów kontemplacyjnych na terenie cesarstwa austriackiego zarządzona przez Józefa II w 1782 r.
  • Miniatura
    Pozycja
    Sprawozdanie z działalności WSD w Przemyślu w roku akademickim 2020/2021
    Machała, Marek (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
  • Miniatura
    Pozycja
    Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Piotra i Pawła w Kaszycach w okresie proboszczowania ks. Tadeusza Kulaka w latach 1971-2002
    Hofman, Marian (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Niniejszy artykuł przedstawia historię parafii rzymskokatolickiej pw. Św. Piotra i Pawła w Kaszycach w okresie kiedy jej proboszczem był ks. prał. Tadeusz Kulak a więc w latach 1971- 2002. Oprócz krótkiego życiorysu księdza proboszcza została ukazana działalność parafii w różnych dziedzinach duszpasterskich, począwszy od kwestii gospodarczo-materialnych, następnie sakramentalnych oraz w zakresie nauczania. W części gospodarczo- materialnej zwrócono szczególnie uwagę na trzy inwestycje: budowę domu katechetycznego, budowę kościoła oraz plebanii. W części sakramentalnej przedstawiono szafowanie sakramentów świętych: chrztu świętego, bierzmowania, Eucharystii, namaszczenia chorych oraz posługi związanej z grzebaniem zmarłych. Przedstawiono również kwestię powołań kapłańskich w parafii. W części poświęconej nauczaniu wskazano na nauczanie katechetyczne z przestawieniem księży wikariuszy, którzy pracowali w tym okresie w parafii oraz głoszenie słowa Bożego podczas celebracji liturgicznych, ze szczególnym uwzględnieniem rekolekcji świętych.
  • Miniatura
    Pozycja
    Nie zabijaj – życie jest dobrem fundamentalnym
    Kijas, Zdzisław Józef (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    W debatach politycznych, ale również w przepowiadaniu Kościoła, aktualnym stało się piąte przykazanie Dekalogu „Nie zabijaj”. Właśnie jego treści poświęcone jest niniejsze studium. Ogrom tematu nie pozwala na szczegółowe zajęcie się każdą problematyką, związaną z życiem i śmiercią. Z konieczności więc niniejsze studium będzie selektywne pod względem podejmowanych tematów i dość ogólne w opisie ich historyczno-teologicznego rozwoju.
  • Miniatura
    Pozycja
    Bł. ks. Jan Balicki – sługa Miłosiernego Ojca
    Mierzwa, Michał (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Autor ukazuje sylwetkę błogosławionego ks. Jana Balickiego (1869-1948) w aspekcie posługi miłosierdzia. Najpierw w krótkim zarysie przedstawia historyczno-kościelny kontekst jego życia. Następnie przybliża środowisko rodzinne i szkolne (gimnazjum im. ks. S. Konarskiego w Rzeszowie i Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu), mające wpływ na kształtowanie osobowości, a tym samym na dojrzewanie do praktyki miłosierdzia. W zasadniczej części omawia kilka środowisk, w których ks. Jan dał się poznać jako człowiek miłosierdzia: wobec chorych – Szpital w Przemyślu; wobec byłych prostytutek – Dom Miłosierdzia Bożego w Kruhelu; wobec uciekinierów w czasie II wojny światowej – budynek seminarium; wobec grzeszników – konfesjonał w przemyskiej katerze, gdzie szafował Bożym miłosierdziem.
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Sprawozdanie z działalności WSD w Przemyślu w roku akademickim 2021/2022
    Dżugan, Maciej (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Kilka szczegółów wokół beatyfikacji ks. Jana Wojciecha Balickiego
    Michalik, Józef (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Po uznaniu heroiczności cnót kandydata na ołtarze warunkiem beatyfikacji jest uznanie przez komisję lekarską cudu za wstawiennictwem Czcigodnego Sługi Bożego. W powyższym kontekście arcybiskup Józef Michalik w swoim wystąpieniu odniósł się do mało znanych faktów poprzedzających beatyfikację.
  • Miniatura
    Pozycja
    Aktualność duchowości kapłańskiej w aspekcie modlitwy według bł. ks. Jana Balickiego
    Nagi, Jakub (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Ks. Jan Balicki kładł wielki nacisk na modlitwę, co potwierdzają jego pisma. Jego duchowość i nauczanie w aspekcie modlitwy, mogą być przykładem dla współczesnych kapłanów w rozwoju życia duchowego. Błogosławiony uważał, że modlitwa jest wchodzeniem człowieka w kontakt ze Stwórcą. Podkreślał niejednokrotnie, że dzięki modlitwie oddaje się cześć Bogu, co jest obowiązkiem każdego człowieka, a kapłana w szczególności. Pisząc o istocie modlitwy, nazywał ją „oddechem duszy”, „wzniesieniem ducha do Boga”, „pokarmem posilającym duszę przez łaskę wyproszoną u Boga”, a także „podniesieniem myśli i serca do Boga we wszystkim i wszędzie”. Autor artykułu przypomina za ks. Balickim, że wyjątkową rolę w życiu kapłana odgrywa modlitwa uwielbienia, dziękczynienia, przebłagania i prośby.
  • Miniatura
    Pozycja
    Eklezjologia kontynuacji: Jan Paweł II – Franciszek. „Komunia misyjna” spoiwo i dynamizm wizji ewangelizacyjnej Kościoła
    Gut, Bogusław (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Ukazana przez papieża Franciszka w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wizja ewangelizacyjna Kościoła znajduje swoje wewnętrzne spoiwo i dynamikę w eklezjologii „komunii misyjnej” Jana Pawła II, który w posynodalnej adhortacji apostolskiej Christifideles laici, ukazuje, że posoborowe rozumienie eklezjologii, domaga się uznania komunii jako źródła i celu misji Kościoła. Opierając się na wizji Kościoła „komunii misyjnej”, Franciszek rozwija najważniejsze punkty tematu nowej ewangelizacji, do której jest powołany cały Lud Boży we współczesnym świecie. Czyni to, ukazując najpierw fundamenty komunijne i misyjne, które określa jako „zażyłość Kościoła z Jezusem w drodze”, a następnie porusza wymiar wertykalny i horyzontalny ewangelizacyjnej misji Ludu Bożego. Wymiar wertykalny obejmuje temat głoszenia Ewangelii wszystkim ludziom, w każdym miejscu, przy każdej okazji, nie zwlekając, bez niechęci i bez obaw; natomiast wymiar horyzontalny uwzględnia społeczny aspekt ewangelizacji, którego fundament stanowi trynitarnie ujęta kerygma, a rozwinięcie obejmuje takie tematy jak: włączenie społeczne ubogich, obrona godności i praw człowieka oraz pokojowe budowanie relacji opartych na „czterech zasadach” i szeroko pojętym dialogu. Powyższa wizja ewangelizacyjna Kościoła, którego spoiwo i dynamizm stanowi „komunia misyjna” ukazuje, że jeśli chodzi o magisterium Franciszka, możemy mówić zdecydowanie nie o odejściu od eklezjologii Jana Pawła II, ale o nawiązaniu do niej i swoistej kontynuacji, która ujawnia się nie tyle w aspekcie teologiczno-esencjalnym, co w wymiarze pastersko-egzystencjalnym.
  • Miniatura
    Pozycja
    Johann Gottlob Krüger on science and religion
    Drozdek, Adam (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Johann Gottlob Krüger was an eighteenth-century German physician and naturalist and an author of scholarly works and works popularizing science. He was also keenly interested in theology and in the age of popularity of physico-theology, he could easily use his scholarly knowledge in pursuing some theological issues. In particular, as presented in this article, he wrote about the Leibnizian thesis about this world being the best possible and about theodicy.
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Moc słowa – błogosławieństwo i złorzeczenie
    Zwoliński, Andrzej (Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2023)
    Religia jest zjawiskiem odrębnym od wszelkich innych przejawów kulturowych i psychicznych. Jest działem kultury obejmującym dziedzinę poznania opartego na wierze nadprzyrodzonej, zachowania człowieka (kult, postępowanie moralne) i instytucje (Kościół). Język sacrum, rozumiany jako język religijny w węższym znaczeniu, charakterystyczny jest dla wypowiedzi, którymi poszczególni ludzie lub całe społeczności dają wyraz swemu kontaktowi z sacrum, kontaktowi, w którym mogą być zaangażowane zarówno uczucia, jak też rozum, intuicja i wola. Tę odrębność sacrum i profanum odzwierciedla język, który funkcjonuje w obrębie danej religii. Istotną właściwością języka religijnego jest obecność wartościowania. Wiara łączy się z uznaniem wartości i antywartości transcendentnych oraz zajęciem określonej postawy moralnej. Biblia bardzo poważnie traktuje moc słowa – najpierw Bożego, a później ludzkiego. Słowo (gr. logos) w mentalności semickiej było traktowane jako coś, co człowiek wypowiada i co jest nośnikiem informacji. Bóg słowem stworzył świat. Analogicznie słowo człowieka, stworzonego na obraz Boga, mogło skutkować szczęściem lub nieszczęściem. Słowo sprawiało to, co znaczyło. Człowiek został stworzony do panowania nad światem, czyli – w biblijnym znaczeniu – do wzięcia odpowiedzialności za niego, co ma ogromne znaczenie. Ludzkie słowo może budować, podnosić, dodawać sił – błogosławić, ale też może być wręcz złorzeczeniem.