Tarnowskie Studia Teologiczne, 2017, T. 36, cz. 2
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/16192
Przeglądaj
Przeglądaj Tarnowskie Studia Teologiczne, 2017, T. 36, cz. 2 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 15 z 15
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Czy zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest faktem naukowym?Przybył, Piotr (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest jednym z fundamentalnych dogmatów wiary chrześcijańskiej. Czy to wydarzenie może zostać uznane za fakt naukowy? Celem artykułu jest próba odpowiedzi na to pytanie. W pracy tej zostanie przedstawiona apologia popularna Josha McDowella, która stwierdza możliwość udowodnienia tego faktu. Zdanie odmienne zostanie ukazane w poglądach Hellera, który mówi o działaniu Boga w świecie bez naruszania naturalizmu metodologicznego w nauce.Pozycja Teologiczne założenia odnowy i reformy liturgicznej II Soboru WatykańskiegoDudek, Andrzej (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Artykuł podejmuje problematykę odnowy i reformy liturgii po II soborze watykańskim, aby ukazać jej konieczność i najgłębszą istotę, o które zapomina się w obecnie wraz z promocją powrotu do liturgii trydenckiej (w formie nadzwyczajnej). Został podzielony na dwie części. W pierwszej nakreślono krótko kontekst historyczny, zaznaczając cztery najważniejsze momenty: ruch liturgiczny, działalność Komisji liturgicznej Piusa XII, ogłoszenie Konstytucji soborowej o świętej liturgii Sacrosanctum Concilium oraz powołanie Rady do Wykonania Postanowień Soborowej Konstytucji o liturgii. W drugiej części zostały zaprezentowane podstawowe założenia teologiczne posoborowej odnowy liturgicznej. Zostały one skoncentrowane wokół czterech najważniejszych zagadnień wyrażających się w odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czym jest liturgia w swej najgłębszej istocie, czyli co się celebruje? 2. Kto celebruje liturgię? 3. Jaki jest cel liturgii? oraz 4. Jak Kościół ma celebrować liturgię?Pozycja Idea Bożej wszechmocy a problem złaPabjan, Tadeusz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Tematyka artykułu oscyluje wokół koncepcji Bożej wszechmocy postrzeganej przez pryzmat głównego problemu teodycei, która stara się znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego Bóg pozwala na zło. Jeden z argumentów wykorzystywanych w ramach tej dyscypliny odnosi się do różnego rodzaju ograniczeń Bożej wszechmocy, które decydują o tym, że z pewnych względów wszechmocny Stwórca nie może zapobiec różnym formom zła. Takim ograniczeniem jest np. wolność darowana człowiekowi – pozwalając na istnienie wolnej woli Bóg nie może powstrzymać działań człowieka prowadzących do zła. W artykule poddano analizie nieco inny aspekt tego samego ograniczenia, który ma związek z funkcjonowaniem świata przyrody: Bóg daje wolność nie tylko rozumnemu człowiekowi, ale również całej materii, która w granicach wyznaczonych przez prawa przyrody może doświadczać autentycznej autonomii. W tej interpretacji zło fizyczne jawi się jako prosta konsekwencja integralności procesów przyrodniczych. Pierwsza część artykułu dotyczy samej idei Bożej wszechmocy; w drugiej części idea ta zostaje odniesiona do koncepcji praw przyrody; w trzeciej i ostatniej omówiony jest tzw. nieinterwencjonistyczny model działania Boga w przyrodzie.Pozycja Poświęcić swoje życie dla innych. Ofiara Edyty Stein, Laury Vicuñi i nazaretanek z NowogródkaDurma, Izabela (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Celem artykułu było przedstawienie trzech historii wyniesionych na ołtarze kobiet, które poniosły śmierć, ofiarowując swoje życie za innych. Zwrócono jednakże uwagę nie tyle na samą ofiarę, ile jej gotowość. Wzorem takiej postawy niewątpliwie był patriarcha Abraham. Błogosławiona Laura, Święta Edyta i Błogosławione Nazaretanki w trosce o swoich bliskich prosiły na modlitwie o to, aby mogły ponieść cierpienia w określonych intencjach, nie wiedząc, jak miałoby to wyglądać. Kiedy jednak przyszedł czas na wypełnienie obietnicy, wszystkie potwierdziły je czynem.Pozycja La definizione di sacramento in pensiero di Pietro LombardoJeziorski, Sławomir (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)The Sentences of Peter Lombard had a big influence on medieval theological thought. So, Lombard’s definition of the sacrament is not without meaning for theology. This article is an attempt to explain the concept that became a basis of systematisation of the seven sacrament of the Catholic Church. For this reason, the article begins with the historical-cultural context of Lombard’s ideas. On this landscape, the definition of a sacrament is examined, starting with literal analysis along with theological insights. The theological explanations contains a description of sign, causality, similarity and form of sacrament.Pozycja Laura Consoli, L’unità dell’amore. Lineamenti per una teologia dell’amore sponsale in Sant’Agostino, Cittadella Editrice, Assisi 2014, ss. 213Jaśkiewicz, Sylwester (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Pozycja Powstanie człowieka – niektóre kontrowersjeMaziarka, Tomasz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Niniejszy artykuł przedstawia niektóre kontrowersje dotyczące powstania człowieka. Pierwsza część podejmuje kwestię ustalenia pierwszego reprezentanta rodzaju ludzkiego. Dalsza część poświęcona jest zagadnieniu ewolucji Homo erectus prowadzącej do wyłonienia się Homo sapiens. Przedstawione są dwie, najbardziej skrajne pod względem swoich założeń teorie: hipoteza ewolucji wieloregionalnej oraz hipoteza afrykańskiego zastąpienia. W następnej kolejności omówione są różne definicje gatunku, stosowane przez przyrodników, opisana jest ich rola w procesie tworzenia taksonomii oraz interpretacji materiałów kostnych. Ostatnia część poświęcona jest kontrowersjom wokół neandertalczyka i jego roli w procesie ukształtowania się człowieka współczesnego.Pozycja Aleksandra Usowicza wkład do badań nad dziejami filozofii krakowskiejTrombik, Kamil (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)W artykule podjęto próbę uzasadnienia tezy o wkładzie ks. Aleksandra Usowicza CM w badania nad krakowską filozofią, rozwijaną w dwóch okresach: a) między XV a XVII wiekiem, b) u schyłku XIX i w pierwszej połowie XX wieku. W świetle przeprowadzonych analiz ks. Usowicz jawi się jako jeden z pionierów powojennej historii filozofii polskiej, publikując w latach 1946–1949 kilka znaczących artykułów dotyczących myśli filozoficznej środowiska krakowskiego z wieków XV–XVII i XIX–XX. Ponadto ks. Usowicz zasługuje na miano czołowego komentatora myśli Konstantego Michalskiego, niewątpliwie jednego z najważniejszych krakowskich myślicieli katolickich pierwszej połowy XX wieku.Pozycja Prawne aspekty urzędu obrońcy węzła w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwaCzaja, Arkadiusz Mirosław (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Rozważając problematykę związaną z urzędem obrońcy węzła małżeństwa, należy stwierdzić, że jest to instytucja konieczna dla dobra wspólnego Kościoła katolickiego. Przesłanką do ustanowienia obrońcy węzła była ochrona dobra publicznego. Nie jest on przedstawicielem samego siebie ani stron procesowych, ale reprezentantem Kościoła. Można więc stwierdzić, że ma on za sobą przychylność prawa kanonicznego względem spraw dotyczących ważności małżeństwa. Stąd jego rola nie polega na dowodzeniu czegokolwiek, lecz na rozumnym i słusznym podważaniu argumentacji sugerującej nieważność małżeństwa. Jego udział w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa powinien mieć charakter dynamiczny, mający na celu odkrycie prawdy obiektywnej. Głównym zadaniem jest przedstawienie tego wszystkiego, co przemawia za ważnością węzła małżeńskiego. Posługa obrońcy węzła małżeńskiego wymaga znajomości prawa kanonicznego, ale i umiejętności łączenia wiedzy naukowej oraz doświadczenia z konkretnymi sytuacjami ludzkimi.Pozycja Rola cudu w apologetyce przed II soborem watykańskim. Refleksja na podstawie analizy ówczesnych podręczników akademickichPlata, Łukasz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)W niniejszym artykule autor podjął refleksję nad tym, jaka była rola cudu w wykładzie podręcznikowym apologetyki przed Vaticanum II. Szukając odpowiedzi na to pytanie, najpierw przedstawił nauczanie I Soboru Watykańskiego na temat cudu i jego roli. Następnie poddał analizie kilka polskojęzycznych podręczników akademickich do apologetyki, jakie pojawiły się przed II soborem watykańskim, aby zbadać w nich funkcję cudu w relacji do Objawienia.Pozycja Jacob Neusner, Un Rabino parla con Gesù, Cinisello Balsamo 2007 (wydanie 2. w miękkiej oprawie 2013), ss. 202Jaśkiewicz, Sylwester (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Pozycja Apostolska posługa miłości Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej w parafii pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu w latach 1893–2016Kiełbasa, Grzegorz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej oddaje się wielorakiej apostolskiej posłudze miłości, a w sposób szczególny chrześcijańskiemu wychowaniu i nauczaniu dzieci, służbie ubogim i chorym, wspieraniu rodzin w ich wielorakich potrzebach oraz różnym formom pracy parafialnej i charytatywnej. Pod koniec XIX wieku w parafii pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu została utworzona nowa placówka Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. Od 1893 roku do 2016 roku, tj. przez 123 lata w parafii pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu siostry wychowały i wykształciły wiele pokoleń dzieci, czy to w Katolickim Zakładzie Sierot, czy też katechizując i nauczając w parafialnych świetlicach, a później w państwowych i katolickich przedszkolach i szkołach. Ponadto podejmowały apostolską posługę miłości, służąc ubogim i chorym, wspierając rodziny w ich wielorakich potrzebach oraz wykonując różne formy pracy parafialnej i charytatywnej. Siostry pełniły również posługę organistowską w kościołach oraz prowadziły chóry dziecięce i młodzieżowe. Troszczyły się także o wystrój i porządek w kościele parafialnym.Pozycja „Patriotyzm – dobrze pojęta miłość Ojczyzny…”. Sesja naukowa, Tarnów 10 maja 2017 rokuWolak, Grzegorz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Pozycja Niepokalane Poczęcie a duchowość katolickaChmielewski, Marek (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Według papieża Jana Pawła II „dogmat Niepokalanego Poczęcia stanowi wspaniałą doktrynalną syntezę wiary chrześcijańskiej” (Anioł Pański, 8.12.1988). W świetle tego dogmatu pełniej i wyraźniej ukazują się fundamentalne prawdy dotyczące życia duchowego. Autor artykułu, analizując prawdę o niepokalanym poczęciu jako dziełu Przenajświętszej Trójcy w osobie Maryi, przedstawia w zarysie, w jaki sposób ta jedna z zasadniczych prawd mariologicznych inspiruje duchowość katolicką. Pod tym kątem rozpatruje więc chrystocentryzm niepokalanego poczęcia, rolę Ducha Świętego, eklezjalny oraz antropologiczno-personalistyczny wymiar tej tajemnicy.Pozycja Duchowa sylwetka alumna Jana Ślęzaka na podstawie notatek rekolekcyjnych z lat 1935–1937Rąpała, Tomasz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)Ksiądz Jan Ślęzak, proboszcz w Ołpinach był człowiekiem, który realizował powołanie w sposób radosny i bardzo ofiarny. Rozpalała go miłość do Boga, a poprzez to do drugiego człowieka. Był księdzem „z powołania” – zgodnie z określeniem, którego wierni używają w odniesieniu do księży, którzy są dla nich, a nie dla siebie. Z Notatek rekolekcyjnych wiemy, w jaki sposób kształtował swe powołanie alumn Jan. Bardzo wyraźnie dostrzegamy jego zaangażowanie w formację ludzką, duchową i intelektualną. To właśnie w Seminarium Duchownym w Tarnowie odnalazł fundament na całe życie. Dlatego też posługa w parafii przynosiła tak wiele owoców. Ksiądz Jan Ślęzak wpisuje się w profil duchowy księdza diecezjalnego, który spala się w posłudze kapłańskiej dla wiernych, ogłaszając zmartwychwstałego Chrystusa. Tym profilem jest bycie dla ludu, bycie z ludem. I to ma najgłębszy sens.