Monografie
Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/1071
Przeglądaj
Przeglądaj Monografie wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Katecheza osób z niepełnosprawnością intelektualną w Polsce po Soborze Watykańskim IIKiciński, Andrzej (Wydawnictwo KUL, 2007)Pozycja Il discepolo di Gesù nell'ora della prova (Gv 18–19), luogo di rivelazione del MaestroGrochowski, Zbigniew (Wydawnictwo KUL, 2015)Pozycja Zrozumieć Apokalipsę? Szkice egzegetyczno-teologiczneKotecki, Dariusz (Wydawnictwo Bonus Liber, 2021)Apokalipsa Janowa, ostatnia księga Nowego Testamentu i całej Biblii chrześcijańskiej, należy do jednej z najtrudniejszych do interpretacji w całym kanonie. Opisane w niej wizje mogą przerażać i niejednokrotnie prowadzą do odłożenia tej księgi. Czytelnicy nie są w stanie przebrnąć przez trudne, zagadkowe i niezrozumiałe opisy przeróżnych wizji. Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), jeden z najlepszych znawców Apokalipsy w Polsce, z niezwykłą erudycją wskazuje wpierw na kilka niezbędnych kluczy umożliwiających „otwarcie” tajemnicy tej księgi, by następnie rozdział po rozdziale, wizja po wizji, odkrywać przed czytelnikiem orędzie tej księgi. Dzięki aktualizującemu komentarzowi ks. Koteckiego starożytny tekst Apokalipsy staje się ponownie listem Jezusa, zwycięskiego Baranka, do swego współczesnego już Kościoła.Pozycja Patmos. Geografia, historia, apokryfyKubiś, Adam (1976- ) (Bonus Liber Wydawnictwo i Drukarnia Diecezji Rzeszowskiej, 2021)Patmos to jedna z 6000 tysięcy wysp i wysepek należących do współczesnego państwa greckiego. Wyspa ta jest jednak inna niż pozostałe, gdyż na niej Jan Apostoł otrzymał historycznie ostatnie objawienie zapisane w Biblii, stanowiące dziś Księgę Apokalipsy. W konsekwencji Patmos nazywane jest bez cienia przesady Synajem Nowego Testamentu oraz Egejską Jerozolimą. Z siedmiu wzgórz wyspy widać kopuły i dachy 364 kościołów. Parlament grecki ustanowił Patmos wyspą świętą równoważną w statusie Republice Mniszej Świętej Góry Athos. Książka po raz pierwszy czytelnikom polskim przybliża geografię i historię tej wyspy. Publikacja zawiera także dokładny opis dwóch głównych miejscowości (Chora i Skala), groty Apokalipsy, Klasztoru Jana Teologa i innych godnych zobaczenia miejsc znajdujących się na Patmos, dzięki czemu może służyć jako kompetentny oraz przystępny przewodnik dla podróżujących na świętą wyspę. Ostatnią część książki stanowi dyskusja nad powodami obecności Jana Apostoła na wyspie wraz z tekstem apokryfu z V w., „Życie Jana pióra Prochora”, niezwykle barwnie opisującym pobyt Apostoła na Patmos.Pozycja Wartime Rescue of Jews by the Polish Catholic Clergy. The Testimony of Survivors and Rescuers. Volume 1. Volume 2Tyndorf, Ryszard; Zieliński, Zygmunt (Wydawnictwo KUL, 2023)This is a pioneering study of the rescue activities on behalf of Jews carried out by the Catholic Church and its clergy in German-occupied Poland during the Second World War. The study relies primarily on the testimonies of Jewish survivors and Polish rescuers, supplemented by Church records. The current state of research, which is not exhaustive, has identified 66 religious orders of women at some 450 institutions (mostly convents), 25 religious orders of men at some 85 institutions, and more than 700 diocesan priests in at least 580 localities throughout the territory of interwar Poland, as having provided various forms of assistance to Jews. The number of Jews who benefitted from those efforts is not known, but probably runs into the thousands. This is the first English-language monograph that encompasses the participation of all branches of the Catholic clergy and canvasses the extensive Polish-language scholarship on this topic. As such, it constitutes an important addition to the scholarship and calls for a reassessment of the historical record of the Polish Catholic Church in rescue, at a time when its own clergy was subjected to persecution not experienced by any other clergy in occupied Europe and the mandated punishment for helping Jews in occupied Poland was death.Pozycja Jezus Oblubieniec. Metafora małżeńska w Ewangelii JanowejKubiś, Adam (1976- ) (Bonus Liber Drukarnia - Wydawnictwo, 2023)Opis Boga YHWH w Starym Testamencie oraz Jezusa w Nowym Testamencie jako Oblubieńca jest niezwykle śmiałym antropomorfizmem. Trudno sobie bowiem wyobrazić bardziej odważną myśl niż porównanie relacji Boga do człowieka poprzez pryzmat ludzkiego małżeństwa, które w tradycji biblijnej widziane jest jako ścisłe zjednoczenie, prowadzące do „stania się jednym ciałem” (Rdz 2,24). Antropomorfizm ten spotykamy na wielu kartach ST i NT. Jednak na kartach Ewangelii Janowej porównanie Jezusa do małżonka, oblubieńca, pana młodego jest jednym z najbardziej fundamentalnych kluczy otwierających najgłębszy sens tożsamości Chrystusa.W pierwszej części swego dzieła Ewangelista Jan opisuje i definiuje oblubienicę. Jest to postać kolektywna, gdyż jest nią matka Jezusa, Jego uczniowie, Żydzi w Jerozolimie z Nikodemem na czele, Samarytanie z anonimową Samarytanką, w końcu urzędnik królewski z Kafarnaum. Oblubienicą są zatem wszyscy wierzący w Jezusa, poczynając od Jego matki, a kończąc na schizmatykach, heretykach i nieczystych rytualnie poganach.W drugiej części Ewangelii, odpowiadającej drugiemu rozdziałowi książki ks. Kubisia, opisany jest moment zaślubin pomiędzy Jezusem a Jego oblubienicą. Jest to godzina śmierci, wywyższenia na krzyżu, kiedy Jezus przekazuje swej oblubienicy, stojącej pod krzyżem, swój ślubny dar: Ducha Świętego. Z tej racji spotkanie zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną ujęte jest w konwencji spotkania Salomona ze swą ukochaną w Pnp 3. Rozdział trzeci książki przedstawia szczegółową egzegezę tekstu, który explicite identyfikuje Jezusa jako oblubieńca, a Jana Chrzciciela jako drużbę, przyjaciela Oblubieńca: „Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu” (3,29). Autor monografii wyjaśnia rolę drużby (przyjaciela Oblubieńca) w starożytnych obyczajach weselnych oraz szuka powodów “najwyższej radości”, zarówno w starożytnej kulturze izraelskiej, jak i w analizie intertekstualnej (wskazując na paralele z wieloma tekstami z Pnp i Jr).