Wrocławski Przegląd Teologiczny, 2023, R. 31, Nr 1

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/24620

Przeglądaj

Przeglądaj Wrocławski Przegląd Teologiczny, 2023, R. 31, Nr 1 wg Data wydania

Przejdź do miejsca w indeksie
Teraz wyświetlane 1 - 12 z 12
  • Miniatura
    Pozycja
    Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego
    Porosło, Krzysztof (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    Niniejszy artykuł stawia sobie za cel przedstawienie w formie swoistego status quaestionis najważniejszych badań i opinii dotyczących epiklezy anafor rytu hiszpańsko-mozarabskiego. Wobec faktu, że te opinie znacząco się od siebie różnią, często będąc wręcz sprzecznymi względem siebie, stawia się za cel również pytanie o metodologię tych badań. Kluczowe dla ostatecznych konkluzji artykułu będzie wypracowanie definicji i teologii epiklez hiszpańskich, która wyrasta z analizy oracji Post Pridie Mszału hiszpańsko-mozarabskiego. Wydaje się, że we wcześniejszych badaniach nie odkrywano specyfiki epiklezy hiszpańskiej, ale apriori zakładano pewną definicję epiklezy, poszukując w mszale modlitw odpowiadających tej definicji. Przez tę zmianę metodologiczną udaje się pokazać, że praktycznie każda anafora hiszpańska posiada prawdziwą epiklezę, która raczej jest epiklezą trynitarną, chrystologiczną, a tylko czasami epiklezą pneumatologiczną. Jest to znakiem starożytności tych modlitw, że nie zawsze występuje w nich epikleza Ducha Świętego. Mimo to udaje się również potwierdzić tezę, że liturgia kształtująca się pod wpływem walk z herezją ariańską, oprócz tego, że jest chrystocentryczna, ma również wzbogaconą euchologię w wymiarze pneumatologii. W niniejszym artykule obala się również niektóre zbyt schematyczne twierdzenia Prenotandos do nowego Mszału hiszpańskiego, które sugerują, że istnieje wręcz doskonała, uporządkowana struktura modlitw eucharystycznych tego rytu. Badania nad anaforami rytu mozarabskiego zaprzeczają istnieniu takiej spójnej struktury zbudowanej na ścisłej relacji między słowami ustanowienia, anamnezą i epiklezą.
  • Miniatura
    Pozycja
    Nicholas of Cusa’s “Cribratio Alkorani” (1461): Sources, Scholars, and Narrative Maintenance
    Ron, Nathan (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    The article points out that Cusanus scholars tend to celebrate their subject as a proponent of ‘interreligious dialogue.’ Preoccupied with Cusanus’ irenic and much-praised dialogue On the Peace of the Faith (De Pace Fidei, 1453), they either ignore or belittle significant issues, such as Cusanus’ active engagement in preparations for a crusade, the harsh polemical Scrutiny of the Qur’an (Cribratio Alkorani, 1461), which rejects the prophethood of Mohammad, and the harsh expressions against Mohammad in Cusanus’ sermons. The author’s thesis is that scholars employ filters that establish their agenda by devaluing or wiping away entirely anything not in line with On the Peace of the Faith; they defend and cultivate the prevalent narrative and their hero’s received image. In this paper, Nathan Ron exposes this unacceptable phenomenon and condemns it.
  • Miniatura
    Pozycja
    Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga
    Twelftree, Graham H. (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    W porównaniu z Ewangeliami synoptycznymi, w czwartej Ewangelii zwraca uwagę brak relacji o uzdrowieniach dokonywanych przez Jezusa. Nie ma opowieści o uzdrawianiu chromych, chorych na gorączkę, cierpiących z powodu uschłej kończyny, puchliny czy krwotoku; nie pojawiają się trędowaci, głusi, niemi ani opętani. Stąd pojawiło się przekonanie, że czwarta Ewangelia prawie nie zamieszcza relacji z uzdrowień. Autor niniejszego artykułu przeciwstawia się temu poglądowi i stara się przedstawić taki obraz Jezusa jako uzdrowiciela, jaki zamierzał zaoferować czwarty ewangelista. W tekście podkreślono, że cztery z siedmiu opowieści o cudach i związane z nimi dialogi w tej Ewangelii są związane z uzdrawianiem. W swoim słownictwie Jan używa terminu „znaki” w odniesieniu do cudów, sprawiając wrażenie, że było ich więcej niż siedem, co z kolei może sugerować, że posługa Jezusa charakteryzowała się dokonywaniem cudów, które były przede wszystkim uzdrowieniami. Zwrócono również uwagę, że nakładające się na siebie użycie przez Jana terminu „dzieło” zarówno w odniesieniu do posługi Jezusa, jak i jego cudów nasyca całą służbę Jezusa pojęciem cudownego, twórczego dzieła Boga jako uzdrowiciela, przekazującego swoje życie i obecność jako Zbawiciela. W opowieściach o zdumiewających cudach Jezus jest przedstawiany jako posiadający niezrównaną moc. W swoich uzdrowieniach Jezus jest identyfikowany jako Mesjasz, który przynosi życie od Boga, więc w tych historiach Bóg jest najwyraźniej postrzegany jako prawdziwie wcielony. Odnotowano również, że we wszystkich opowieściach o uzdrowieniach pobrzmiewa echo Męki Pańskiej, tak że dla czytelników Jana doświadczenie obecności Jezusa jako uzdrowiciela jest doświadczeniem mocy zmartwychwstania, która przynosi im życie Boże i stanowi podstawę ich wiary i ewangelizacji.
  • Miniatura
    Pozycja
    Własność czy obecność? Teologia Imienia w Dziele Deuteronomistycznym
    Gądek, Monika (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    Artykuł porusza zagadnienie teologii Imienia jako jednego z elementów charakteryzujących i reprezentujących redakcję deuteronomistyczną. Wobec pojawiających się od kilku dekad głosów podważających interpretację teologii Imienia czy też negujących jej istnienie autorka podejmuje próbę ponownej analizy materiału biblijnego, z którego koncepcja ta się wywodzi, próbując odpowiedzieć na pytanie, czy teologia Imienia w Dziele Deuteronomistycznym występuje i czy w istocie odwołuje się do problematyki Bożej obecności na ziemi. Język i formuły Imienia – zarówno w Księdze Powtórzonego Prawa, jak i w Historii Deuteronomistycznej – poddane są analizie lingwistycznej i kontekstualnej. Istotnym punktem prowadzonych analiz kontekstualnych będzie odwołanie się do tekstów pozabiblijnych, ze szczególnym uwzględnieniem literatury akadyjskiej, jako że to na nich opierają się hipotezy podważające teologię Imienia.
  • Miniatura
    Pozycja
    The Musicality of the Triune God in Selected Medieval Writings
    Bertoglio, Chiara (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    The ineffable mystery of the Holy Trinity has always represented a complex challenge for authors and theologians wishing to express meaningful truths about it through words. In the quest for a language which could be not entirely inappropriate and inadequate, musical terms have found their way in theological writings. This happened already in the Patristic era, when, for instance, terms such as symphonia and harmonia were employed, by both orthodox and heretical writers, in their discussions about the Trinity. When the lexicon for a proper orthodox discussion of Trinitarian subjects was finally established and became commonly employed in theological and spiritual writings, musical or musically related terms were set aside in favour of the theologically sanctioned vocabulary; yet, in the Middle Ages, some remnants of these early practices survived. Not only so; in fact, they gave life to a whole new stream of theological and spiritual literature, which, in turn, was deeply intertwined with the mystical experiences of holy men and women who claimed to have experienced the Trinitarian mystery in visions or in contemplation, and who related about the “musicality” of their experiences of the Triune God. Spiritual poetry, in turn, frequently employed musical metaphors or analogies for expressing something of God’s Trinitarian nature, thus strengthening a shared narrative and the role of music in it. Paying homage to Joseph Ratzinger / Benedict XVI’s masterful theology of music, to his experience as a musician and to the depth of his understanding of how music and theology intertwine, this article discusses some themes connecting music and the Trinity, as found in the spiritual theology of medieval authors.
  • Miniatura
    Pozycja
    Przejawy funkcjonowania Ruchu Światło-Życie w diecezji legnickiej w latach 1992–2014
    Kowalski, Sławomir (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    Historia Kościoła to historia wspólnot – mniejszych lub większych. To we wspólnocie, która zapewnia bezpieczeństwo, wsparcie, utwierdzenie i umocnienie, człowiek najbardziej zbliża się do Boga i do bliźniego. Jedną z takich wspólnot, w których chrześcijanin może znaleźć swoje miejsce i otworzyć się na relację z Panem Bogiem, jest ruch Światło-Życie – inicjatywa, której zostało poświęcone niniejsze opracowanie. W artykule zwrócono uwagę na konieczność formacji ludzkiej, duchowej, intelektualnej, liturgicznej realizowaną w ruchu Światło-Życie. Autor spojrzał z perspektywy czasu na owoce funkcjonowania Ruchu w diecezji legnickiej w wielu parafiach. Przypomniano i uporządkowano zasadnicze wydarzenia związane z oazową formacją. Dokonano tego, opierając się na analizie dokumentów z teczek znajdujących się w archiwum kurii diecezji legnickiej czy Wyższego Seminarium Duchownego. Zbadano m.in.: rękopisy kazań, konferencji, katechez; plany rekolekcji, wyjazdów; dekrety i sprawozdania, które pomogły ocenić wartość dzieła zainicjowanego przez ks. Franciszka Blachnickiego.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kościół, rodzina i państwo w myśli błogosławionego „heretyka” Antonia Rosminiego
    Zarzeczny, Patryk (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    W artykule zaprezentowano myśl bł. Antonia Rosminiego, w której podstawą wspólnoty między ludźmi i z Bogiem jest byt uniwersalny. Więź społeczną konstytuuje natomiast wspólnota dóbr. By zaistniała społeczność, konieczne są więzi intelektualne i moralne. Celem istnienia społeczności jest dobro wspólne. Autor omawia kolejno trzy społeczności, których podstawę stanowi osoba ujmowana metafizycznie i które konieczne są do pełnego rozwoju osoby. Pierwszeństwo w tym względzie przyznano Kościołowi, który jest społecznością najbardziej kompletną. W niej ludzkość znajduje udoskonalenie i podniesienie. Stwierdzono, że Rosmini jest zwolennikiem współpracy między Kościołem, państwem i pozostałymi czynnikami społecznymi. Drugą przedstawioną w artykule społecznością jest rodzina postrzegana w świetle prawa naturalnego. Składa się ona ze społeczności koniugalnej, która osiąga pełnię przez uwspólnienie wszystkich dóbr, oraz parentalnej, dzięki której społeczność małżeńska uzyskuje nową relację. Autor wykazuje, że według Rosminiego trzecia społeczność konieczna – obywatelska – nie rodzi się w sposób spontaniczny i naturalny, a jej przedmiotem nie są uprawnienia osoby, lecz sposób ich regulacji. Pełni ona wobec innych społeczności funkcję subsydiarną.
  • Miniatura
    Pozycja
    Recenzja: R. Pokrywiński, Objawienie Boże a praxis, Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2022, ss. 240
    Zatwardnicki, Sławomir (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
  • Miniatura
    Pozycja
    Funkcjonowanie parafii dwujęzycznej angielsko-polskiej na przykładzie parafii św. Pryscylli w Chicago
    Mraczek, Michał (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    Autor w niniejszym artykule omawia funkcjonowanie parafii dwujęzycznej angielsko-polskiej w rzeczywistości Kościoła katolickiego w Stanach Zjednoczonych, gdzie takie rozwiązanie jest bardzo popularne. Główny ciężar duszpasterstwa w językach obcych przesunięto z parafii etnicznych do parafii wielojęzycznych. Taką jest właśnie parafia św. Pryscylli w Chicago, która w swojej historii przechodziła już kilka przemian pod względem etnicznym. Na jej przykładzie autor ukazuje, jak obecnie wyglądają życie liturgiczne, struktura ludnościowa i kwestia przynależności, działanie rady duszpasterskiej do spraw ekonomicznych i życie duszpasterskie. Te elementy zaprezentowano ze szczególnym uwzględnieniem aspektu używania dwóch języków przez dwie różne grupy etniczne. Przedstawiono również kwestie relacji pomiędzy parafianami posługującymi się językiem angielskim i językiem polskim.
  • Miniatura
    Pozycja
    Nowy Przekład Dynamiczny. Na ile nowy? Czy rzeczywiście przekład? W jakim sensie dynamiczny?
    Małyga, Maciej; Pietkiewicz, Rajmund; Rosik, Mariusz; Rucki, Mirosław; Szela-Badzińska, Monika; Wojciechowska, Kalina; Tomczyk, Dominik (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2023)
    Celem niniejszego artykułu jest szerokie omówienie publikacji Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie. Nowy Przekład Dynamiczny opatrzony przypisami i odnośnikami referencyjnymi do osobistego studiowania, a także komentarzami filologicznymi, historycznymi i teologicznymi. Zawartość publikacji budzi rozmaite wątpliwości dotyczące nie tylko braku informacji o tłumaczach czy pozornego oddzielenia od Oficyny Wydawniczej „Vocatio”, ale kwestii zasadniczych, jak zastosowana metoda, potencjalny odbiorca, cel tłumaczenia, rozwiązania translatorskie i błędy merytoryczne, treści przypisów i komentarzy oraz sposoby pozyskiwania recenzji biblistów. Przedstawiona została pokrótce teoria ekwiwalencji dynamicznej wraz z opisem sprzeczności z przyjętymi założeniami metodologicznymi, przykładowymi błędami merytorycznymi i wadliwymi rozwiązaniami translatorskimi pod kątem nadinterpretacji tekstu źródłowego, wpisywania w tekst docelowy treści nieistniejących lub nieuzasadnionych substratem przekładu oraz odredakcyjnego nauczania na rzecz chrześcijaństwa biblijnego. W artykule przedstawionych zostanie kilka szczegółowych analiz dotyczących komentarzy, przypisów i reinterpretacji tekstu źródłowego przez redakcję NPD – tych, które można odczytać jako próbę zniechęcenia czytelników do Kościołów instytucjonalnych i pozyskania dla nowej idei.
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja