Communio, 1982, R. 2, nr 4 (10)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/13399
Przeglądaj
Przeglądaj Communio, 1982, R. 2, nr 4 (10) wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Prawda o człowieku miarą jego afirmacjiStyczeń, Tadeusz (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Rozważania o problematyce stworzenia w myśli współczesnejButtiglione, Rocco; Scola, Angelo (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Chrześcijańska a marksistowska myśl o stworzeniuKowalczyk, Stanisław (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Stworzenie a ewolucjaHeller, Michał (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Wierzę w Boga, stworzyciela nieba i ziemiSchmidt, Peter (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Idea stworzenia w Starym TestamencieGibert, Pierre (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Pierworodny wszelkiego stworzeniaMartelet, Gustave (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Pozycja Teleologizm a antropologiaSzostek, Andrzej (Wydawnictwo Pallottinum, 1982)Artykuł nawiązuje do ożywionej dyskusji na temat uzasadniania norm moralnych, jaka w ostatnich latach toczy się w gronie teologów katolickich. Autor zwraca uwagę na to, iż zwolennicy teleologizmu w tym sporze bronią zarazem pewnego rodzaju relatywizmu w kwestii rozumienia natury ludzkiej, choć związek tych dwu stanowisk: metaetycznego i antropologicznego nie jest logicznie konieczny. Przeciwnie nawet, uznanie teleologicznego typu uzasadniania norm za jedynie poprawny sugeruje raczej stałą hierarchię wartości (którą teologowie zakorzeniają zwykle w naturze ludzkiej) oraz możliwość poprawnego jej odczytania. W niedopracowaniu antropologicznych założeń teleologizmu widzi autor jedną z przyczyn, dla których teologowie broniący werbalnie teleologizmu, prezentują zarazem taką teorię natury ludzkiej i sumienia, której metaetyczną konsekwencją jest jedna z odmian deontologizmu. Konkluzję artykułu stanowi teza, iż najlepszą drogą do przezwyciężenia odczuwanego dziś przez teologów impasu w omawianej dyskusji jest dokładniejsze zajęcie się „antropologią normatywną”, stanowiącą podstawę norm moralnych i rozstrzygającą o trafności spornych stanowisk metaetycznych.