Kultura-Media-Teologia, 2017, nr 29

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Komunikacja niewerbalna na arabskim Bliskim Wschodzie
Piwko, Aldona Maria (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2017)
Artykuł ma na celu analizę komunikacji niewerbalnej, którą posługują się głównie muzułmańscy Arabowie Bliskiego Wschodu. Religia posiada szczególne znaczenie w relacjach międzykulturowych, ponieważ wyraźnie ukazuje istotne różnice w spotkaniach z partnerami reprezentującymi odmienne zwyczaje. W artykule celowo stosowane jest określenie społeczności arabskie w liczbie mnogiej, bowiem Arabowie są grupą różnorodną, którą charakteryzują pewne wspólne elementy kulturowe oraz religijne. Komunikacja międzykulturowa niesie ze sobą trudności, wynikające z wielu różnic, którymi są: uprzedzenia, stereotypy, błędne interpretacje przekazów niewerbalnych, problemy językowe oraz uwypuklanie podobieństw zamiast różnic społecznych. Podstawową przeszkodą uniemożliwiającą prowadzenie poprawnej komunikacji są uprzedzenia, a więc negatywny osąd wobec osoby lub grupy, bez uprzedniego osobistego doświadczenia. Ponadto, problemem we właściwej komunikacji międzykulturowej jest nieodpowiednie postrzeganie odmiennej rzeczywistości kulturowej. Człowiek posiada naturalną skłonność, oceniania otoczenia według norm oraz kryteriów właściwych kulturze rodzimej, uznając tym samym owe normy za obowiązujące wszystkich ludzi na świecie. Taki ogląd nazywany jest etnocentryzmem kulturowym.