Kultura-Media-Teologia, 2017, nr 29

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/36221

Przeglądaj

Przeglądaj Kultura-Media-Teologia, 2017, nr 29 wg Temat "communication"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Hejt jako zagrożenie wizerunku i pozycji rynkowej firm
    Podraza, Urszula (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2017)
    Nowym, coraz bardziej powszechnym zjawiskiem jest hejt pod adresem firm, zarówno dużych globalnych marek, jak i małych i średnich przedsiębiorstw. Agresywna, nieuzasadniona krytyka osłabia wizerunek atakowanych podmiotów gospodarczych, przyczyniając się do utraty zaufania konsumentów i partnerów do danej marki. W przypadku niewielkich firm wpływa także negatywnie na ich pozycję ekonomiczną. Niniejszy artykuł omawia różne formy tego zjawiska oraz strategie, jakie obierają zaatakowane firmy.
  • Miniatura
    Pozycja
    Hejting i trolling w kontekście kanonów 1364 i 1369 Kodeksu Prawa Kanonicznego
    Wajs, Piotr (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2017)
    Zestawianie Prawa Kanonicznego z hejtingiem i trollingiem może początkowo wywoływać wrażenie zderzenia ze sobą dwóch oddzielnych światów. Jednakże wpisy w mediach społecznościowych mogą nosić znamiona herezji, apostazji lub schizmy. Kanon 1364 przewiduje za nie ekskomunikę latae sententiae. Artykuł ma na celu ukazanie możliwości teoretycznych zaciągnięcia tej kary za komentarze internetowe. Twórcy Kodeksu Prawa Kanonicznego wskazują na jego ewangeliczną genezę. W związku z tym ekskomunika jest karą używaną w ostateczności. Analiza ukazuje, że przełożeni kościelni chętniej sięgają po karę zakazu wypowiedzi medialnych, która może być skutkiem kanonu 1369. Niedostosowanie się do niej skutkuje karą suspensy, która wynika nie tylko z braku posłuszeństwa, ale i z wypowiedzi medialnych godzących w dobre imię Kościoła.
  • Miniatura
    Pozycja
    Komunikacja niewerbalna na arabskim Bliskim Wschodzie
    Piwko, Aldona Maria (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2017)
    Artykuł ma na celu analizę komunikacji niewerbalnej, którą posługują się głównie muzułmańscy Arabowie Bliskiego Wschodu. Religia posiada szczególne znaczenie w relacjach międzykulturowych, ponieważ wyraźnie ukazuje istotne różnice w spotkaniach z partnerami reprezentującymi odmienne zwyczaje. W artykule celowo stosowane jest określenie społeczności arabskie w liczbie mnogiej, bowiem Arabowie są grupą różnorodną, którą charakteryzują pewne wspólne elementy kulturowe oraz religijne. Komunikacja międzykulturowa niesie ze sobą trudności, wynikające z wielu różnic, którymi są: uprzedzenia, stereotypy, błędne interpretacje przekazów niewerbalnych, problemy językowe oraz uwypuklanie podobieństw zamiast różnic społecznych. Podstawową przeszkodą uniemożliwiającą prowadzenie poprawnej komunikacji są uprzedzenia, a więc negatywny osąd wobec osoby lub grupy, bez uprzedniego osobistego doświadczenia. Ponadto, problemem we właściwej komunikacji międzykulturowej jest nieodpowiednie postrzeganie odmiennej rzeczywistości kulturowej. Człowiek posiada naturalną skłonność, oceniania otoczenia według norm oraz kryteriów właściwych kulturze rodzimej, uznając tym samym owe normy za obowiązujące wszystkich ludzi na świecie. Taki ogląd nazywany jest etnocentryzmem kulturowym.