Soćko, Rafał (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2021)
Niniejszy artykuł stanowi fragment dysertacji, poruszającej temat zagadnienia usprawiedliwienia człowieka w świetle nauki wczesnochrześcijańskiego myśliciela Orygenesa na podstawie Komentarza do Listu do Rzymian (łac. Commentarium in Epistulam ad Romanos). Aleksandryjczyk stał się prekursorem doktryny o usprawiedliwieniu w czasach patrystycznych, nadając odpowiedni kierunek swoim następcom. Praca ta obejmuje zagadnienie przebiegu procesu usprawiedliwienia człowieka. Konieczność usprawiedliwienia jest skutkiem upadku w preegzystencji. Był to rodzaj grzechu pierworodnego oddziedziczonego przez ludzkość. Konsekwencją tego stanu było paschalne dzieło Chrystusa: Jego Męka, śmierć i Zmartwychwstanie, które przyniosło światu dar usprawiedliwienia. Usprawiedliwienie jest udzielane przez Chrystusa w Jego Kościele. Dzieje się to przez chrzest eucharystię i pokutę.
