Dębska-Kossakowska, Aleksandra (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)
W artykule podjęty zostaje problem samobójstwa w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Autorka odwołuje się do zapisów z Dziennika pisanego nocą, biograficznych faktów, do których pisarz powraca, ale przede wszystkim do literackiej kreacji Szczyt lata. Opowieść rzymska, aby zrekonstruować drogę pisarza do zbliżenia się do tajemnicy sytuacji granicznej, „kiedy – jak sam to wyraził – poraża niemota wszechświata”, „wtrącając ludzkie serca w nieodwracalny gąszcz ciemności”. Bohaterowie tegoż utworu, ale przecież i wielu innych często pozostają w mocy otchłani. W tej sytuacji – kiedy „gęstnieją do maksimum zasłony skrywające Boga” – bohater i zarazem narrator Szczytu lata odnosi jednak zwycięstwo nad dojmującą pustką i samotnością.
