Studia Paradyskie, 2018, t. 28

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/5768

Przeglądaj

Przeglądaj Studia Paradyskie, 2018, t. 28 wg Temat "autonomy"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Społeczeństwo obywatelskie, jako przestrzeń dla organizacji samorządowych w tradycji liberalnej i republikańskiej. Wybrane aspekty
    Mastalerz, Magdalena (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2018)
    Społeczeństwo obywatelskie obok wolnego rynku, sfery publicznej, demokracji partycypacyjnej stanowi unikalną jednostkę ontyczną wykształtowaną w nowożytnym procesie dezintegracji Weberowskiego enchanted world oraz jego rozpadu na funkcjonalne systemy cząstkowe: ekonomię, politykę, rodzinę, kulturę, religię, naukę. Mimo różnic tradycji i kontekstów, w jakich formuje się i z jakich wychodzi społeczeństwo obywatelskie, jego źródłem i zakorzenieniem jest niezmiennie indywidualne prawo wolności rozumiane negatywnie. W tradycji liberalnej interpretuje się je jako ochronę wolności jednostkowej w zakresie realizacji indywidualnych potrzeb zwłaszcza rynkowych, w tradycji republikańskiej rozumie się je jako naturalną wolność jednostek do tworzenia zrze#szeń, a przez zrzeszeniowość jako wolność kreowania zbiorowej opinii i woli, która, jak wiadomo, stanowi prawomocną podstawę ustrojową w systemie demokratycznym. Jednym z czynników konstytutywnych nowożytnego społeczeństwa obywatelskiego jest inicjatywa oddolna jednostek i grup. Chodzi w niej o naturalną ludzką potrzebę działania, to z niej wychodzi impuls dla powstawania organizacji obywatelskich. Same organizacje obywatelskie, ich profil, główne cele i założenia kształtowane są przez konteksty kulturo#we ważne zwłaszcza w przypadku Europy będącej kontynentem historycznych narodów, z których każdy dysponował własnym unikalnym rozumieniem emancypacji, wolności i własną koncepcją samostanowienia. Nawet jeżeli historyczne uwarunkowania poszczególnych narodowych regionów Europy z ich unikalnym bagażem kulturowym profilują i wspierają tradycje obywatelskie o profilu stricte liberalnym bądź republikańskim, różnorodność życia społecznego koryguje modelowe zaszufladkowania, sprawiając, że trudno wskazać czyste postaci organizacji liberalnych bądź republikańskich. Najczęściej te dwa model nakładają się na siebie z przewagą czynnika liberalnego bądź republikańskiego. W każdym jednak przypadku społeczeństwo obywatelskie łączy pragnienie emancypacji osiągane na drodze autonomicznego samostanowienia o sobie. A oddolne niezależne organizacje obywatelskie, jakie powstawały w nowożytności są i pozostają jednym z istotnych przejawów społeczeństwa obywatelskiego aspirującego osiągania warunków egzystencji według własnych ambicji.