Liturgia Sacra, 2017, R. 23, nr 1 (49)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/29171

Przeglądaj

Przeglądaj Liturgia Sacra, 2017, R. 23, nr 1 (49) wg Temat "antyfona"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Antyfony i responsoria w księdze Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne
    Stefański, Jerzy (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2017)
    Wielowiekowa tradycja związana z recytacją (śpiewem) Breviarium Romanum przekazała, że każdy psalm ma (przeważnie) własną antyfonę, która ten psalm poprzedza i kończy. Responsorium natomiast stanowi odpowiedź, względnie dopowiedzenie na czytanie zarówno biblijne, patrystyczne, jak też hagiograficzne. Rewizja powyższych tekstów została powierzona Grupie Studyjnej VIII (De cantibus Officii). Przy nowej redakcji antyfon kierowano się takimi kryteriami, jak: uwydatnienie rodzaju literackiego danego psalmu, umocnienie ducha modlitwy i kontemplacji, uwzględnienie liturgicznego charakteru dnia, przysparzanie oficjum ducha pogody i zróżnicowania, eksponowanie głównej myśli danego psalmu, ukazywanie psalmu w świetle Chrystusa i Ewangelii, wprowadzenie w ekonomię Nowego Testamentu. Przy nowej redakcji responsoriów obowiązywały takie kryteria, jak: pomoc w zrozumieniu czytań, zamiana lektury w modlitwę i kontemplację, wskazywanie na aktualny w danym dniu liturgicznym moment historii zbawienia, wprowadzanie ze Starego w Nowy Testament, ożywianie czytania pięknem poezji. Ponadto responsoria po czytaniach patrystycznych opierają się na tekstach biblijnych, w tym także czerpanych z psalmodii. Czytaniom hagiograficznym towarzyszą responsoria nawiązujące albo do commune sanctorum, albo odwołujące się do danego okresu liturgicznego.
  • Miniatura
    Pozycja
    Święta Rodzina wzorem życia dla chrześcijańskich rodzin. Analiza teologiczno-liturgiczna tekstów euchologijnych formularza mszalnego ze święta Świętej Rodziny
    Kwiatkowski, Dariusz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2017)
    Artykuł przedstawia bogactwo treści teologicznych i egzystencjalnych święta Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa, obchodzonego w oktawie uroczystości Narodzenia Pańskiego. Źródłem dla ukazania teologii święta są modlitwy i antyfony formularza Mszy św. ze święta Świętej Rodziny. Dokonana analiza teologiczno-liturgiczna tekstów liturgicznych pozwoliła pogłębić rozumienie i przeżywanie święta Świętej Rodziny, widząc je w kontekście całej historii zbawienia. Treści zawarte we wszystkich modlitwach jako swoje pierwsze źródło mają w wydarzeniach opisanych w Piśmie Świętym. Można w nich też odnaleźć egzystencjalne doświadczenie życia w rodzinie. Dzięki temu teksty te wielokrotnie ukazują również sytuacje człowieka nie tylko uczestniczącego w liturgii, ale żyjącego w świecie. Jezus przychodzi na świat w ludzkiej rodzinie, podkreślając w ten sposób jej godność i wielkość. Ubóstwo narodzin Jezusa, Jego rodziców oraz ofiary, które musieli ponosić od momentu narodzin Syna Bożego, pokazują, że przyszedł On jako Zbawiciel wszystkich ludzi. Józef i Maryja zostali wybrani przez Boga, aby stworzyć Jezusowi prawdziwą rodzinę. Rodzina ta przez swoją miłość, wiarę i wierność tradycjom religijnym i narodowym, stała się wzorem dla wszystkich chrześcijańskich rodzin. Naśladowanie cnót Świętej Rodziny prowadzi do osiągnięcia życia wiecznego w domu Ojca.