Communio, 2015, R. 35, nr 2 (190)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/19828
Przeglądaj
Przeglądaj Communio, 2015, R. 35, nr 2 (190) wg Temat "Church"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Jakiego ekumenizmu potrzebuje dziś Kościół?Kantyka, Przemysław (Wydawnictwo Pallottinum, 2015)Artykuł poświęcony jest refleksji nad możliwym i pożądanym kształtem ekumenizmu w XXI wieku. Autor przeprowadza swe analizy na czterech polach: ekumenizmu doktrynalnego, ekumenizmu duchowego i praktycznego, ekumenizmu misyjnego oraz rozumienia paradygmatu ekumenicznego przez papieża Franciszka. W dziedzinie ekumenizmu doktrynalnego Autor postuluje tworzenie dokumentów dialogu w sposób możliwie krótki i prosty oraz szersze wykorzystanie w dialogu zasady „hierarchii prawd” oraz kategorii theologumenonu. W dziedzinie ekumenizmu duchowego i praktycznego wskazuje na pożyteczność wspólnot ekumenicznych w rodzaju Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej, będących swoistymi „laboratoriami ekumenizmu” Autor postuluje następnie powrót do misyjnych korzeni ruchu ekumenicznego twierdząc, że może to skutecznie przysporzyć ekumenizmowi nowego impetu. W ostatniej części artykułu Autor analizuje tezę Petera Hockena o zmianie paradygmatu ekumenicznego przez obecnego papieża konstatując, że podejście Franciszka stanowi niezbędne uzupełnienie dotychczasowego rozumienia ruchu ekumenicznego, nie jego zmianę. Wszystkie wymienione części artykułu zawierają wskazanie na niezbędne – zdaniem Autora – korekty ruchu ekumenicznego, aby nadać mu nowy, niezbędny dynamizm.Pozycja „Piotr w ramach struktury” – H.U. von Balthasar o posłannictwie papieża w Kościele katolickimStoll, Christian (Wydawnictwo Pallottinum, 2015)Artykuł zaprasza nas do przeczytania na nowo książki, która ukazała się po raz pierwszy 40 lat temu: Antyrzymski resentyment Hansa Ursa von Balthasara. Według Balthasara, posługa Piotra jest opisana w Nowym Testamencie z precyzją często zaniedbywaną. Ta postać opisuje typ, który zachowuje wartość nieustanną, rozciągającą się na Kościół w podobny sposób jak jego zasada maryjna. Maryjne fiat i prymat Piotra i jego następców odsyłają się wzajemnie do siebie i obejmują życie Kościoła. Jedyne przewodniczenie, które się liczy, to przewodniczenie miłości, którego nie można mylić z afektami obcymi dla wiary.