Marcin Luter jest przede wszystkim egzegetą. Jego interpretacja Pisma Świętego jest najważniejszym źródłem jego myśli teologicznej, w tym jego propozycji reformy Kościoła, a później legitymizacji tzw. „Reformacji”. Działa jako profesor, który prowadzi wykłady, jako kaznodzieja, który odkrywa „dzisiejszość” biblijnego przesłania i jako komentator teologiczny i agitator, który swoje tezy popiera argumentami biblijnymi. Jego metody łączą go z teologią jego czasów. Podkreślenie biblijnego przesłania wyznacza jego charakterystyczny profil. Tak więc egzegeza Marcina Lutra prowokuje Kościół katolicki do odkrycia własnego skarbca teologii zgodnego z Pismem Świętym.
