Studia Gdańskie, 2015, T. 37
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/28320
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Gdańskie, 2015, T. 37 wg Temat "Aleppo Codex"
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Masora wielka w Kodeksie z Aleppo. Analiza problemu na przykładzie Pwt 32,14-33Mrozek, Kinga (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2015)Praca skupia się na analizie masory wielkiej w Kodeksie z Aleppo oraz na ogólnym opisie pracy masoretów. Zasady, jakie funkcjonują w obrębie masory wielkiej, zostały zaprezentowane na wybranym tekście. Jest nim fragment z Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 32,14-33). Całość tekstu obejmuje Pwt 32,1- 43 i zwyczajowo zwie się go „Pieśnią Mojżesza” (w tradycji żydowskiej zaś Haazinu). „Pieśń Mojżesza” w Kodeksie z Aleppo wyróżnia się formą zapisu od pozostałej części tekstu Pwt. We wspomnianym kodeksie Księga Powtórzonego Prawa zapisana jest w trzech wyjustowanych kolumnach, natomiast „Pieśń Mojżesza” tworzą dwie kolumny niewyjustowane. Odnośnie Pwt 32,14-33 tylko siedem uwag z masory małej zostało rozwiniętych w masorze wielkiej. W niniejszej pracy wspomniane przypadki zostały podzielone na dwie grupy: a) masora wielka w górnym marginesie kodeksu (Pwt 32,17.17.16.27.25), b) masora wielka w dolnym marginesie kodeksu (Pwt 32,24.30.31). Za pomocą znaków i uwag masoreci stworzyli formę konkordancji opartej na pamięci, aby zachować wszystkie szczegóły biblijnego tekstu i wykluczyć błędy przy jego czytaniu, kopiowaniu, a także interpretowaniu.