Studia Gdańskie, 2015, T. 37
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/28320
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Gdańskie, 2015, T. 37 wg Temat "biblical exegesis"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Odkryć Chrystusa przez hebrajskie słowa Psalmu 22 na GolgocieStefański, Jacek (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2015)Coraz częściej można spotkać się z przekonaniem, że Pan Jezus – podobnie jak współcześni mu Żydzi w Palestynie – posługiwał się na co dzień nie tylko językiem aramejskim, ale również hebrajskim. Ewangeliści Mateusz i Marek podają pierwsze słowa Psalmu 22, przypisując je Jezusowi konającemu na krzyżu. Można przypuszczać, że Chrystus wiszący na krzyżu modlił się słowami psalmu, i to nie tylko w języku aramejskim, ale również w języku hebrajskim. W związku z powyższym analiza hebrajskiego tekstu Psalmu odsłania niuanse, które można odnieść do Osoby Syna Bożego podczas Jego męki. Wśród nich należy zauważyć nawiązanie do macierzyństwa, które w zestawieniu z rolą Matki Jezusa w Nowym Testamencie wpisuje się w maryjny wymiar męki Mesjasza. Słowa Psalmu rzucają też światło na mękę Chrystusa nie tylko pod względem fizycznym, ale również duchowym w odniesieniu np. do zdrady Judasza. W końcu hebrajski tekst Psalmu odsłania jego liturgiczny wymiar do tego stopnia, że można dostrzec w nim aluzje do Mszy świętej i jej owoców w życiu Kościoła.Pozycja Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34Szamocki, Grzegorz (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2015)Według tradycji biblijnej związanej z osiedleniem się Izraela w Kanaanie, potomkowie Gada i Rubena oraz połowa plemienia Manassesa otrzymali na zamieszkanie ziemię na wschód od Jordanu. Tekst Joz 22 podaje, że ci Izraelici udzielili pomocy rodakom w zajmowaniu przyznanej im ziemi zachodniojordańskiej, a następnie wyruszyli, aby zamieszkać na swoim terytorium. Po drodze, nad Jordanem, zbudowali ołtarz. Lud pozostający po stronie zachodniej uznał ten ołtarz za nielegalny oraz za znak buntu i niewierności wobec JHWH, które na wszystkich ściągną gniew i karę Boga. W rzeczywistości ołtarz nad Jordanem odpowiadał przepisom o ołtarzu dla JHWH. Nie był konkurencją dla ołtarza w centralnym sanktuarium w Szilo. Nie służył do składania ofiar ani żadnego kultu bałwochwalczego. Jako kopia ołtarza w Szilo otrzymał funkcję świadectwa. Miał świadczyć o przynależności plemion zajordańskich do ludu przymierza i o ich lojalności wobec JHWH. Był wyrazem ich troski o narodową i religijną więź i tożsamość.