Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 3 (52)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4551
Przeglądaj
Przeglądaj Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 3 (52) wg Temat "diaries"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Aksjologiczne wymiary nędzy w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej – perspektywa językoznawczaBizior, Renata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Dzienniczek św. Faustyny Kowalskiej jest tekstem religijnym oraz tekstem mistycznym w sensie filologicznym i teologicznym. Ten rodzaj tekstu z uwagi na sytuację komunikacyjną oraz szerszy kontekst zewnętrzny może cechować się modyfikacjami w zakresie semantyki używanego słownictwa oraz towarzyszącego mu nacechowania aksjologicznego. W związku z tym w artykule zakłada się, że nacechowanie aksjologiczne określonego słowa i związanego z nim pojęcia zależy od szeregu uwarunkowań kontekstowych, które ukształtowały istotną kategorię tekstową, jaką jest punkt widzenia. Analiza semantyki występujących w tekście użyć słowa nędza wskazuje na jego różne znaczenia, odbiegające od typowych znaczeń leksykalnych podawanych przez słowniki. Celem pracy jest ustalenie aksjologicznych wymiarów pojęcia nędza oraz ich zależności od czynników pozajęzykowych, wśród których istotną rolę odgrywa chrześcijański system wartości.Pozycja Duch Święty w pismach św. FaustynyPochwat, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) należy do jednych z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach to świadectwo życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych na najwyższym poziomie. Sekretarka Bożego miłosierdzia raz jeszcze odkryła bogactwo tajemnicy wcielenia Syna Bożego, ukazując w niej rolę nie tylko Maryi, ale także Ducha Świętego, dzięki któremu poczęła Jezusa Zbawiciela. Święta Faustyna mocno wierzyła w obecność Ducha Świętego i doświadczała z Nim spotkań. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trzeciej Osoby Bożej, szczególnie w trzech sakramentach: bierzmowania, Eucharystii i pokuty. Święta przeżywała miłość Bożą i doświadczała jej dzięki mocy Ducha Świętego. Czymś zatem naturalnym była jej modlitwa skierowana do Parakleta, który był dla niej rzeczywistością realną, żywą, której doświadczała w całym swoim życiu.Pozycja Miłość większa niż śmierć w doświadczeniu mistycznym św. siostry FaustynyChmura, M. Nulla (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Obchody 80-lecia śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, polskiej świętej, inspirują do pochylenia się nad jej duchową spuścizną, jaką pozostawiła w Dzienniczku, pisanym przez ostatnie cztery lata swego życia. Jawi się nam jako apostołka Bożego miłosierdzia, inspiratorka ruchu apostołów Bożego miłosierdzia, obejmującego wszystkie kontynenty, mistyczka i mistrzyni życia duchowego. Jej doświadczenie Boga miłosierdzia daje nowe spojrzenie także na człowieka w kontekście jego umierania, śmierci i wieczności. Siostra Faustyna pozostaje ciągle wiarygodnym świadkiem, a zarazem niedościgłym wzorem zawierzenia Bogu, który nieustannie pochyla się nad człowiekiem. Jej Dzienniczek to dobra szkoła uwielbienia Boga w jego miłosierdziu i przygotowania się do spotkania z Nim w godzinie śmierci.Pozycja Słodko-gorzki smak mistyki. Leksyka zmysłu smaku w Dzienniczku św. Faustyny KowalskiejRutkowska, Izabela (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Artykuł ma charakter badawczy. Jego celem jest odkrycie znaczeń, jakie św. Faustyna nadała zmysłowi smaku, a zarazem ukazanie poziomów metaforyzacji użytego przez nią słownictwa. Analiza jakościowo-ilościowa dotyczy leksyki opisującej smaki słodki i gorzki – są to bowiem jedyne nazwy smaków wskazane przez autorkę Dzienniczka. Jak wykazała analiza, większość słownictwa z tego pola została użyta do zobrazowania relacji duszy z Bogiem. Smak słodki posłużył na określenie samego Boga, obcowania z Nim. Smak gorzki konotuje głównie mękę Pańską i cierpienia, jakie Faustyna znosi w intencji dusz. W tworzeniu analogii między ciałem a duszą wyzyskuje ona słownictwo potoczne, łącząc je z biblijnym i liturgicznym. Jak wskazuje, dusza także ma swój pokarm – są nim wola Boża, łaska, mądrość Boża, a także Boże miłosierdzie.