Verbum Vitae

Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20932

Przeglądaj

Przeglądaj Verbum Vitae wg Temat "1 Enoch"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Światłość Bożego mieszkania według pism qumrańskich w kontekście tradycji biblijnej i apokryficznej
    Targoński, Mateusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2016)
    Artykuł ukazuje sposób, w jaki obraz światła jest używany do opisania Bożego mieszkania w pismach pochodzących ze wspólnoty qumrańskiej. Pierwsza jego część kreśli tło zawarte w Biblii Hebrajskiej, pozwalające zrozumieć fundament, na którym była budowana teologia judaizmu drugiej świątyni. Druga część analizuje najważniejsze teksty niekanoniczne, które silnie oddziaływały na teologię wspólnoty z Qumran: 1 Księgę Henocha oraz Księgę Jubileuszów. Ostatnia część analizuje teksty pochodzące znad Morza Martwego, opisujące światłość Bożego mieszkania: Pieśni Ofiary Szabatowej, Błogosławieństwa i przekleństwa, Pieśń Mędrca oraz Dzieła Boże. Wskazane są również przykłady nawiązań o charakterze eschatologicznym w innych tekstach wspólnoty. Światło użyte do opisu miejsca przebywania Boga podkreśla przede wszystkim doskonałość niebiańskiego pałacu oraz niedostępność Stwórcy dla człowieka w czasie jego ziemskiego życia.
  • Miniatura
    Pozycja
    Tradycja roku 364-dniowego w judaizmie okresu Drugiej Świątyni
    Klukowski, Michał (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)
    Artykuł przedstawia rok 364-dniowy jako rok schematyczny, będący innowacją w ramach judaizmu Drugiej Świątyni, która wyłoniła się z astrologii mezopotamskiej. Po raz pierwszy na gruncie judaizmu rok ten spotykamy w Księdze Astronomicznej (1 Hen 72–82), a następnie w Księdze Jubileuszy, której autor włącza go w ramy przymierza z Bogiem. Rok schematyczny prawdopodobnie wyłonił się z babilońskiego roku idealnego, złożonego z 360 dni, do którego dodano cztery dodatkowe dni, po jednym na koniec każdego kwartału, tak aby dostosować go do cyklu szabatowego. Świadkami tego dostosowania są zwoje wspólnoty z Qumran, w których wszystkie teksty kalendarzowe opierają się na 364-dniowym roku. Roku schematycznego nie należy ściśle utożsamiać z rokiem słonecznym, gdyż uwzględnia on również fenomeny związane z księżycem.
  • Miniatura
    Pozycja
    Transformacja kosmosu w literaturze międzytestamentalnej
    Parchem, Marek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2017)
    W literaturze międzytestamentalnej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym, pojawia się motyw transformacji kosmosu, która stanowi ostatni etap wydarzeń eschatologicznych. Świat skażony grzechem i zdominowany przez siły zła zostanie w czasach ostatecznych przemieniony i odnowiony przez Boga w rzeczywistość doskonałą, gdzie na wieki panować będzie sprawiedliwość i dobro. W niniejszym opracowaniu zostanie omówiona koncepcja transformacji kosmosu, która pojawia się w różnych dokumentach na leżących do literatury międzytestamentalnej, mianowicie w dziełach egzegetycznych, gdzie pojawiają się również elementy apokaliptyczne (Księga Jubileuszów: Jub 1,29; 4,26; Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona: LAB 3,10), w zwojach z Qumran (Reguła zrzeszenia: 1QS 4,25) oraz w apokalipsach (Księga astronomiczna: 1 Hen 72,1; Apokalipsa tygodni: 1 Hen 91,14-17; Apokalipsa zwierząt: 1 Hen 90,37-38; Księga przypowieści: 1 Hen 45,4-5; Czwarta Księga Ezdrasza: 4 Ezd 7,28 31 75 113-114; Apokalipsa Barucha syryjska: 2 Bar 32,1-6; 57,1-3).
  • Miniatura
    Pozycja
    Zmartwychwstanie, odpłata po śmierci i życie wieczne w literaturze międzytestamentalnej
    Parchem, Marek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2009)
    The belief in resurrection, judgment of individuals and reward after death was introduced into Judaism in the context of apocalypticism in the books of Enoch (The Book of the Watchers: l Enoch 22.24-27; The Animal Apocalypse: l Enoch 90,33; The Letter of Enoch: 1 Enoch 91,10; 92,3; 104,2-6) and Daniel. Especially Dan 12,1-3 was inspired. There was a considerable variety in the forms of the belief in the resurrection of the dead in the intertestamental literature. The hope for resurrection and judgment beyond death was one of the crucial elements of the apocalyptic writings, but was spreading also to other Jewish groups in the second century B.C. (cf. Jubilees 23,31; T. Judah 25,1-5, T. Benjarnin 10,5-10; T. Zebulun 10, 1-3). The evidence of Qumran is ambiguous (e. g. 1QH). 4QPseudo-Ezechiel (4Q385) contains a description of bodily resurrection, but it is uncertain whether this document was composed at Qumran. A clear attestation of resurrection is found in 4Q Messianic Apocalypse (= 4Q521). The major sectarian documents place great emphasis on retribution after death and eternal life (e.g. 1QS; 1Q34; 4Q181). The belief in resurrection,judgment of the dead, exaltation of the righteous and punishment of the wicked was widespread in Judaism by the first century C.E (e.g. 4 Ezra 4,35-42; 7,32-37; 14,35; 2 Baruch 49-51; The Book of the Parables: 1 Enoch 46,6; 48,10; 51,1-2; 62,15-16; Ps. Sol. 2,30-31; 3,11-12; Sib Or 4,179-182).